ازگرفته شده در ملک شخصی‌اش. کالینگ‌وود. آپریل ۱۸۶۷ by Julia Margaret Cameron - ۱۸۶۷ - ۳۵.۹ × ۲۷.۹ سانتی متر ازگرفته شده در ملک شخصی‌اش. کالینگ‌وود. آپریل ۱۸۶۷ by Julia Margaret Cameron - ۱۸۶۷ - ۳۵.۹ × ۲۷.۹ سانتی متر

ازگرفته شده در ملک شخصی‌اش. کالینگ‌وود. آپریل ۱۸۶۷

چاپ نقره آلبومین از نگاتیو شیشه ای • ۳۵.۹ × ۲۷.۹ سانتی متر
  • Julia Margaret Cameron - June 11, 1815 - January 26, 1879 Julia Margaret Cameron ۱۸۶۷

وقتی نام آلبرت اینشتین می‌آید، ممکن است از او یک تصویر در ذهنمان داشته باشیم، احتمالاً به عنوان یک مرد پیر با موهای وحشی و به هم ریخته. این را از عکس‌هایی که ممکن است دیده باشیم می‌دانیم. اما آیا می‌دانیم جان هرشل چگونه به نظر می‌رسید؟ سِر جان فردریک ویلیام هرشل از دیگر دانشمندان بسیار معروف بود که با تعداد زیادی از اختراعات و نظریه‌ها شهرت داشت. اگر به اختراعات عکاسی او نگاه کنیم، می‌بینیم که او از سال ۱۸۳۹  در زمینه بازتولید رنگ آزمایشاتی انجام می داد. مردم او را با چارلز داروین برابر قرار می‌دادند. هنگامی که هرشل درگذشت، در کلیسای وستمینستر در لندن دفن شد و چارلز داروین در کنار او دفن شد. در زمانی که هرشل معروف بود، مردم می‌خواستند بدانند قهرمانانشان چگونه به نظر می‌رسند، نه از طریق نقاشی‌های قدیمی، بلکه به واسطه عکس‌های واقع‌گرایانه. در جهت همین منظور، هرشل به یک عکاس شناخته‌شده مراجعه نکرد، بلکه به یک دوست عزیز، جولیا مارگارت پتل کیمرون، که در ۱۱ ژوئن ۱۸۱۵ در کلکته، هندِ بریتانیا متولد شده بود، مراجعه کرد. او دختر  یک مقام رسمی بریتانیایی و فرزند یک شوالیه فرانسوی بود. در حالیکه او از نظر زیبایی بین خواهرانش، مثل جوجه اردک زشت بود، اما دارای استعداد بود. این استعداد ۴۸ ساعت طول کشید تا خود را نشان دهد در این زمان او  با چارلز هی کیمرون ازدواج کرد و حاصل این ازدواج پنج پسر و یک دختر بود. برای چهل و هشتمین تولدش به عنوان هدیه یک دوربین عکاسی از دختر و دامادش دریافت کرد. دوربین او بزرگ بود و فرآیند چاپ عکس‌ها دشوار بود، زیرا او فقط یک انبار زغال برای اتاق تاریک داشت. به نظر معاصران، او عکس‌های عجیبی گرفت: خارج از کانون و اغلب رویاگونه. ستون‌های کلاسیک و تجهیزات علمی که در پرتره‌های آن روزها بسیار مورد علاقه بودند، دیگر وجود نداشتند. هرشل و کامرون از زمانی که در سال ۱۸۳۶ در کیپ تاون آفریقای جنوبی با یکدیگر آشنا شدند، دوست بودند. بنابراین، برای هرشل طبیعی بود که به او مراجعه کند. این "شکست" (همانطور که همکارانش درباره‌اش می‌نوشتند) باعث شد که سری کاملی به هرشل اختصاص یابد. او را نه به عنوان یک تصویر خشک یا پرطراوت، برادرانه برای عشق‌ورزی یا تحسین ثبت کرد. او موهای هرشل را آشفته کرد تا نور را به دام اندازد، همانطور که بعدها با آلبرت اینشتین  اتفاق خواهد افتاد، و دوربین را به نزدیکی برد و سپس دکمه را فشار داد. بنابراین، ما جان هرشل و جولیا مارگارت کامرون داریم. این تصویر نتیجه‌اش است. جولیا تنها برای یازده سال از زندگیش تمرینِ عکاسی کرد. اما چه میراثی! عکس‌های بسیاری از او بسیار پیشنهاد می‌شوند. جولیا مارگارت کامرون (۱۱ ژوئن ۱۸۱۵ کلکته - ۲۶ ژانویه ۱۸۷۹ کالوتارا، سیلان). امروزه نمی‌توانیم به بسیاری از دانشمندان برجسته فکر کنیم که بتوانند به شکار شدن در یک عکس توسط یک هنرمند مشهور ببالند. (گرچه استفان هاوکینگ به ذهن می‌رسد).

- اریک