Nicholas Roerich
نیکلاس روریچ نقاش، نویسنده، باستان شناس، تئوسوفیست روسی بود که برخی در روسیه او را یک روشنگر، فیلسوف و شخصیت عمومی می دانستند که در جوانی تحت تأثیر جنبشی در جامعه روسیه حول محور غیبت قرار گرفت. او به هیپنوتیزم و سایر اعمال معنوی علاقه مند بود و گفته می شود نقاشی های او بیان هیپنوتیزمی دارند.
او که در سن پترزبورگ، روسیه، از یک سردفتر اسناد رسمی با تبار آلمانی بالتیک و مادری روسی به دنیا آمد، تا زمان مرگش در ناگار، هیماچال پرادش، هند در نقاط مختلف جهان زندگی کرد. او که به عنوان یک هنرمند و یک وکیل آموزش دیده بود، علایق اصلی او ادبیات، فلسفه، باستان شناسی و به ویژه هنر بود. روریچ یک فعال فداکار برای حفظ هنر و معماری در زمان جنگ بود. او چندین بار نامزد دریافت جایزه صلح نوبل شد.
امروزه، روریچ بیشتر به خاطر مشارکت هایش در هنر و فرهنگ شناخته می شود. او در سخنرانی خود در پرچم صلح در سال 1931 گفت: "فرهنگ غنی بهترین سعادت، عالی ترین زیبایی، بالاترین دانش است."
چهار سال بعد، عهد فکری او، پیمان روریچ، در سال 1935 در کاخ سفید امضا شد. این سند اعلام می کند که "گنجینه های فرهنگ باید در زمان جنگ مورد احترام و محافظت قرار گیرند."