دره‌ی گرولدسور در نزدیکی شهر بادن-بادن by Johann Wilhelm Schirmer - ۱۸۵۵ - ۵۹.۵ × ۸۲.۵ سانتی‌متر دره‌ی گرولدسور در نزدیکی شهر بادن-بادن by Johann Wilhelm Schirmer - ۱۸۵۵ - ۵۹.۵ × ۸۲.۵ سانتی‌متر

دره‌ی گرولدسور در نزدیکی شهر بادن-بادن

رنگ روغن بر بوم • ۵۹.۵ × ۸۲.۵ سانتی‌متر
  • Johann Wilhelm Schirmer - 5 September 1807 - 11 September 1863 Johann Wilhelm Schirmer ۱۸۵۵

این تصویر به مجموعه‌ی چهارتایی اصلی تعلق دارد که در سال ۱۸۵۵ در نگارخانه کارلسروهه به نمایش گذاشته و به نایب‌السلطنه فردریش و نامزدش، لوئیز از پروس اهدا شد. شیرمِر چشم‌اندازهای اطراف بادن-بادن را در اوقات مختلف روز و بدون هدف داشتن برنامه‌ی کیهان‌شناسی، ثبت کرده‌است. با وجود آنکه پس از مطالعات دقیقی از طبیعت [به انجامشان] اقدام شده‌بود، شیرمر این نقاشی‌ها را در کارگاه خود اجرا کرد. یک سال پس از فراخوانده شدنش توسط نایب‌السلطنه که سرپرست مدرسه‌ی هنر تازه تاسیس در دوسلدورف تا کارلسروهه بود، این نقاشی‌ها خلق شدند. 

دره‌ی گرولدسور از شرق کوهپایه‌های لیسبرگ خود را نشان می‌دهد. این نما از سرازیری پوشیده از تمشک به سمت جنوب حرکت می کند. چند خانه از جمله آسیاب در راستای آبشار گروباخ و جاده‌ایست که در امتداد آبشار قرار دارد (ابتدای جاده‌ی سیاه جنگل امروزی). نور سحر انگار که در دریاچالی باشد، در دشت روبه‌روی آسیاب به تصویر کشیده شده‌است. جاده‌ی هولهایزروگ مانند ربان اخرایی رنگ بر تپه‌ی آفتاب خورده به طور اریب بالای کارگاه چوب‌بری قرار گرفته‌است. در دوردست، رشته کوه جنگل سیاه که به طور موشکافانه‌ای کشیده شده‌است، این ترکیب‌بندی را تکمیل می‌کند: اشتاینبرگ، بادنروهه با ورفدکاپ، لنگرت، اوربرگ لازنکاپ و کوهستان سولبرگ. 

سایه‌های بلند درختان و سرازیری تاریک در سمت چپ که از آن ابری از دود بلند می‌شود، مشخص می‌کند که روزی از اوایل پاییز به تازگی آغاز شده‌است. نما از شمال جنگل سیاه باعث می‌شود تا فضای تازه‌ی صبح پاییزی را احساس کنید. این صحنه نه تنها ما را دعوت به نظاره می‌کند بلکه همانطور که با نقش‌مایه (نقش‌مایه‌ی خانم زیر چترآفتابی که همراه پسری به جلو می‌آید) بر آن تاکید شده‌است، ما را به گشت و گذار در دنیایی درخشان، آرام و مناسب پیاده‌روی می‌طلبد.  

از نظر تاریخی، شیرمر سنت بازنمود دقیق منظره‌ی طبیعت (دورنما) را به کار برد که همیشه بر نقاشی منظره بادن چیره بوده‌است. در ابتدا بازنمود دقیق منظره به نمای عینی معتبری از بخشی از طبیعت مربوط می‌شد که گاهی نقش‌های اضافه‌شده آن را عمیق‌تر می‌کردند، شیرمر این عمیق بودن را تا مرز تصویری از لحظه بالا برد. او ظاهر در لحظه‌ی پدیده‌های فضایی را بدون آنکه آن‌ها را از زمینه‌ی زمین‌نگاری (توپوگرافی) جدا کند و به عنوان موضوع اصلی مستقل سازد (همانطور که امپرسیونیست‌ها بعدها انجام دادند)، مورد بررسی قرار می‌داد. 

اثر امروز را به لطف موزه‌‌ی نگارخانه کارلسروهه تقدیمتان می‌کنیم. اگر مانند ما عاشق نقاشی‌های منظره هستید، به نسخه‌های چاپی آثار هنرروزانه در اینجا نگاهی بیندازید. 

پ.ن. چیزی درباره‌ی آثار شگفت‌انگیز مناظر از نقّاشان مکتب هادسن ریور شنیده‌اید؟ باید آنها را ببینید. 3>