مارتین شونگوئر (۱۴۹۱_۱۴۴۸م.) هنرمند آلمانی تباری بود که اصولا آثارش در غالب حکاکی و نقاشی، بازتابی از هنر مسیحی بود که در دوران رنسانس شمالی خلق میشد. شونگوئر حکاکی ماهر و چیرهدست و غالبا به عنوان یکی از برترینها در کار خود و از حامیان آلبرشت درور شناخته میشد، آلبرشت از پیروان کارهای شونگوئر بود (و درواقع زمانی که مارتین از دنیا رفت، آلبرشت در راه بود تا به ملاقات این هنرمند برود). سبک او به به طور مشخص سبک گوتیک بود.
نقاشی "باکرهی سادهلوح" شونگوئر (۱۴۸۰م.) حکاکی بر روی مس است که نشاندهندهی اقدام او برای رهاشدن از پیکرنگاری مسیحی است که در طول آن دوره بسیار رایج بود. داستان انجیل دربارهی "مَثَل ده باکره" زمینهی موضوع حکاکی این اثر مارتین را ایجاد کرده، اما تفسیر هنرمندانهی او، نه بانویی قدیسگونه و پرهیزکار بلکه بانویی وسوسهانگیز را نشان میدهد با سینههایی برآمده، موهایی که کمی به هم ریخته و به نوعی چهرهای با حالت خوشرو با چشمانی که نه به پایین بلکه مستقیما به چشمان بیننده نگاه میکند.
شونگوئر اینطور ابراز میکند که تمایل دارد این زن را بیشتر به حالتی انسانی و کمتر به شکل شخصیتی آسمانی نشاندهد، و در این کار هم موفق میشود اما کاملا مشخص است که در این تصویر دیدی متفاوت از چگونگی تصویرگری زنان در هنر مسیحی آن دوره را نمایش میدهد.
_هِیدی