در چنین روزی در سال 1599 آنتون فان دیک، یکی از بزرگترین نقاشان دورهی باروک متولد شد. او پس از کسب موفقیتهای بزرگ در ایتالیا و فلاندر، نقاش برجستهی دربار انگلستان شد. او بیش از همه برای پرترههایش از چارلز اول انگلستان و خانواده و دربارش مشهور است، که با ظرافتی آرام نقاشی شدهاند و تاثیر غالب بر نقاشی پرترهی انگلیسی برای 150 سال آینده بودند.
این خودنگاره و گل آفتابگردان، که اکنون در مجموعهی خصوصی دوک وستمینستر است در اوج شهرت او تولید شد، در زمانیکه او "نقاش اصلی اعلیحضرت" در دربار چارلز اول انگلستان بود کسی که به او مقام شوالیه نیز داد. او زنجیر طلایی که چارلز به او اهدا کرده است را پوشیده و گل آفتابگردان بزرگی را در دست دارد که منظور نمادین آن بسیار قابل بحث است. به نظر میرسد که گل آفتابگردان بازتابی از ژست هنرمند باشد. فان دیک خودش را بهعنوان یک درباری ایدهآل نشان میدهد، کسی که وفاداریاش به فرمانروا شبیه به تمایل طبیعی گل برای دنبال کردن خورشید است، همچنان که او ادعای مطالبهی هنر تصویری را هم رواج میدهد.