جاده ای به ویتوی

کلود مونه، هنرمند برجسته ی امپرسیونیسم فرانسه، بیش از هر چیز یک نقاش منظره بود که جلوه های بصری نور را با مهارتی بی نظیر ترسیم می کرد. او در پاریس متولد و در نورماندی بزرگ شد و نقاشی را در طبیعت با یوجین بودین و یوهان جانگکیند فرا گرفت. در حالی که بیشتر دهه 1870 را در آرژانتوی، درست در غرب پاریس و در کنار رودخانه سن زندگی کرد، در 1878 به جایی دورتر در غرب و در ویتوی نقل مکان کرد، مکانی که بیش از سه سال را در آنجا گذراند. این همان زمانی بود که مونه از نظر اقتصادی در تنگنا بود و به همراه همسرش کامیل و پسر کوچکشان با خانواده هوچده در خانه ای ساکن شدند. خانه ای که در آن شریک شده بودند در جاده ی اصلی به ویتوی قرار داشت که مونه آن را در این نقاشی هم آورده است. مونه از مسیر لا روشه گویون پنج نما از جاده ی ویتوی ترسیم کرده که این آخرین نما است. سه تا از این ترکیب بندی ها، جاده را پوشیده در برف نشان می دهند و نمونه هایی هستند از جلوه های خاص مونه، این تابلو جاده را در پاییز نشان می دهد. پالت رنگارنگ هنرمند در اطراف جاده ای سامان گرفته که در یک نقطه ی مرکزی و در عمق محو می شود، یک نمونه ی کلاسیک از نقاشی منظره. این نقاشی را دونکن فیلیپ زمانی که مرد جوانی بود به دست آورد و وقتی در سال 1921 درها را به روی عموم باز کرد بخشی از مجموعه اش بود. او اهمیت مونه را برای نسل نقاشان آمریکایی که به ژیورنی رفته بودند تا امپرسیونیسم فرانسوی را بیاموزند و نور های طبیعی و مناظر را استادانه بیاموزند تشخیص داد. همانطور که مونه زمانی در حالیکه در بیرون از خانه خود ایستاده بود و به اطراف اشاره می کرد گفت "اینجا استودیو من است!"