(آخرین قطره (سلحشور خوش

جامه ای که فرد ایستاده روی لباس هایش پوشیده است، به این اشاره دارد که موقعیت سه شنبه ی اعتراف (یا ماردی گرا) است، شب پیش از آغاز چله روزه، هنگامی که مردم معمولا زیاده روی می کردند تا خود را برای روزه و پرهیز آماده کنند. این نقاشی به عواقب چنین افراط ورزیدن هایی می پردازد. در وضعیت پراکنده خود، سلحشور خوش و همراهش، حضور تهدید آمیز اسکلت که در یک دستِ استخوانی ساعت شنی بدشگون و در دست دیگر یک جمجمه دارد را، نادیده می گیرند.

این صحنه یک تم عادی وانتیاس را همراه با یک لیوان بزرگ برعکس و یک پیپ به نمایش می گذارد تا نشان دهد که مهمانی تمام شده است. اسکلت، یک ساعت شنی را بالا گرفته است تا تاکید بیشتری روی زمان مهمانی و همچنین زندگی حاضران که در حال از دست رفتن است، داشته باشد. نقاشی مکملِ سه نفر شاد، بدین جهت ساخته شده که نشان دهد خوشنودی حقیقی می تواند در میانه روی پیدا شود.

پ.ن: اسکلت ها در هنر را دوست دارین؟ درباره ی رقصیدن با اسکلت ها (رقص مردگان) بخونید.