Charles Piazzi Smyth
اثری که امروز نمایش می‌دهیم، منحصربفرد است. این نقاشی اثر چارلز پیازی اسمیث اخترشناس، چشم‌انداز شبانگاهی را از دید شاهدعینی ستاره دنباله‌دار بزرگ سال ۱۸۴۳ م. به تصویر می‌کشد.
نخستین مشاهده در شامگاه پنجم فوریه (بله، در چنین روزی در تاریخ!) سال ۱۸۴۳ م. رخ داد و اسمیث ظهور آن را در رصدخانه‌ی سلطنتی، کِیپ آف گدو هوپ، در آفریقای جنوبی از سوم تا ششم مارس ثبت کرد. زمانی که بیشترین درخشش را داشت، تنها در عرض جغرافیایی جنوبی قابل رویت بود. از آنجایی که هدف اصلی این نقاشی، نشان دادن ستاره دنباله‌دار بوده، آسمان بر تصویر غالب است. این ستاره‌ی دنباله‌دار دیسکی را تشکیل داد و اسمیث هسته‌ی آن را اینطور توصیف کرد: "دیسکی ستارکی که از آن پرتوها در جهت دنباله‌ی ستاره ساطع می‌شود." آنطور که اسمیث بررسی کرد، این ستاره با چشم غیرمسلح دو دنباله با دو نور ستون در ادامه‌ی سرش دارد که خطوط کاملا راست هستند. دنباله‌ی این ستاره از نظر اندازه‌ی واقعی بی‌سابقه و رویت آن به دلیل شدت نور (ظاهرا از هر ستاره‌ی دنباله‌دار دیگری که در ۷ قرن گذشته دیده شده‌بود، درخشان‌تر بوده‌است) و طول دنباله‌اش امکان‌پذیر بود.
این نقاشی تاثیر نمایشی این پدیده را نمایش می‌دهد؛ درخشندگی ستارگان و سرخی غروب ادامه‌دهنده‌ی این تاثیر است.
پیکری در پیشزمینه دیده می‌شود که بر لبه‌ی سکوی مشاهده ایستاده است تا به ستاره‌ی دنباله‌دار و رشته‌کوه‌های قرمز شده در دوردست نگاه کند. مقیاس نسبی پیکر و کوهستان به عظمت این رویداد تاکید می‌کند.
اسمیث اخترشناس، متخصص علم مساحی و طیف سنجی، هواشناس، هرم شناس، عکاس، رهنورد و نویسنده بود. او متوجه شده‌بود که شهرها مکان ایده‌آلی برای مشاهدات نجومی نیستند و برای قرار دادن ابزار مشاهدات بر کوهستان تلاش کرد. در سال ۱۸۵۶ م.، اردویی را در جزایر قناری ترتیب داد و همینطور به روسیه، فرانسه، مادیرا، سیسیل و مصر سفر کرد. اسمیث به عنوان یکی از بزرگترین اخترشناسان انگلیسی، برای ۴۲ سال مقام اخترشناس سلطنتی را در اسکاتلند داشت.
همگی یکشنبه‌ی خوشی داشته باشید!
کاربران عزیز هنرروزانه، به یاری‌تان نیازمندیم. لطفا مبلغی را برای حمایت از راه‌اندازی نسخهی جدید برنامه‌های هنرروزانه در نظر بگیرید. بدون آنها قادر به ادامه‌ی کارمان نخواهیم بود چرکه نسخهی فعلی بسیار قدیمی شده‌است. :( برای کسب اطلاعات بیشتر و حمایت از ما اینجا را مطالعه کنید.
پ.ن. آیا می‌دانستید که هنرمندان از قرون وسطی ستاره‌های دنباله‌دار، سیارات و ستارگان را مستند کرده‌اند؟ :O