فرانسیس و پری ها

چرا بعضی از مدل ها را از یک مجله مد با قیچی نبریم و برای آنها بال نگذاریم، و بعد از همه آنها برای قرار دادن آنها در بین گلها استفاده نکنیم، آخر چه چیزی می تواند از پری ها در یک باغ فوق العاده تر یا جذاب تر باشد؟ این همان کاری است که السی رایت 16 ساله و فرانسیس گریفیتس 9 ساله در سال 1917 میلادی انجام دادند و سپس، با استفاده از یک دوربین ربع صفحه ای متعلق به پدر السی دو عکس از پروژه خود گرفتند که به قدری واقع بینانه بودند که میتوانستند بعنوان اثبات قطعی برای وجود موجودات جادویی مورد ستایش قرار گیرند!

تا سال 1920 میلادی، سه تصویر دیگر ایجاد شده بود و مجموعه عمومی شده بود. مهمانی درهم و آشفته ای بود: پدر السی هرگز از این تصاویر قانع نشد و یک روزنامه استرالیایی اینطور نوشت "برای توضیح واقعی این عکسهایی که پری در آنهاست آنچه که می خواهیم، دانش پدیده های غیبی و مرموز نیست، بلکه دانش کودکان است".

از طرف دیگر، سر آرتور کانن دویل، نویسنده داستانهای شرلوک هولمز، معتقد بود که این عکسها "مدارک مشهود پدیده های ذهنی یا روانی" هستند و حتی این دیدگاه را در مجله ی استرند منتشر کرد.

پسر عموهای آن ها در دهه 1980 میلادی اعتراف کردند که این عکس ها جعلی هستند، البته برای چهارتای آنها (برای عکس پنجم با هم موافق نبودند). آنها همچنین توضیح دادند كه تا زمان اعتراف، و بعد از اینکه این فریب و دست انداختنشان توجه زیادی به خود جلب کرد و فراگیر شد، آنها خیلی شرمنده بودند كه اعتراف كنند. پری های کوتینگلی به یک احساس بین المللی تبدیل شده بود، هنگامی که واقعاً آنها نتیجه شیطنت و تصورات دو دختر نسبتاً خلاق بودند. شما رو نمیدونم، ولی من تقریبا صدای ریز ریز خندیدن اون دخترا رو میشنوم وقتی دارن پری ها رو روی گل ها برای بهترین حالتشون قرار میدن :)

سارا