پیشخمت‌های غرب هند by Eva Frankfurther - حدود 1955 پیشخمت‌های غرب هند by Eva Frankfurther - حدود 1955

پیشخمت‌های غرب هند

رنگ روغن روی بوم •
  • Eva Frankfurther - 1930 - 1959 Eva Frankfurther حدود 1955

اوا فرانکفورتر در سال 1930 در یک خانواده یهودی و در برلین متولد شد، و در سال 1939 به‌عنوان یک کودک پناهنده به انگلیس رسید. پس از جنگ او در مدرسه هنر سنت مارتین (1946-51) تحصیل کرد، جایی که هم کلاسی‌هایش فرانک اوبرباخ و لئون کسوف بودند. پس از فارغ‌التحصیلی، همچنان از صحنه‌های هنری سرخورده بود، اما مصمم بود که مستقل زندگی کند، شب‌ها به عنوان دستیار و شوینده در خانه‌‌های کرنر در لیون، پیکادلی، کار می‌کرد و در طول روز نقاشی ‌می‌کشید. لیون با جمعیت ناپایدارش که شامل بسیاری از کارگران مهاجر می‌شد، "داده‌های بی‌شماری از انسان‌ها" در اختیار او قرار می‌داد- که برای پنج سال آینده‌ی کاری او کافی بود. در این پرتره‌های پیشگام از جمعیت مهاجرهای جدید، نقاشی‌های فرانکفورتر کارکردی مستند نیز دارد و آغاز یک بریتانیای جدید چند فرهنگی را ثبت می‌کند. او نوشت که "مهاجران هند غربی، ایرلندی‌ها، قبرسی‌ها و پاکستانی‌ها، انگلیسی‌هایی که Welfare state از آنها گذشته بود، اینها مردمانی بودند که من در میان آنها زندگی کردم و برخی از بهترین دوستانم را یافتم."

در نقاشی پیشخدمت‌های هندی، فرانکفورتر سوژه‌هایش را با هم‌دلی و وقار به تصویر ‌می‌کشد، با تمرکز بر صورت‌ و حالت‌های زنان، از قلموکاری‌های آزادانه و رنگ‌های خشک که با مضایقه اعمال شده‌اند استفاده می‌کند.‌ 
اگرچه که هیچ‌یک از خانم‌ها نه لبخند می‌زنند و نه با بیننده درگیر می‌شوند، اما زمینه‌ی به رنگ رز او نمونه‌ای است از یک پالت "زنانه" که همدردی غریزی هنرمند با زنان را نشان می‌دهد. این ترکیب‌بندی به دقت چیده شده است به گونه‌ای که دو زن آینه‌ی یکدیگر باشند که دلالت بر رابطه شخصی و همچنین رابطه‌ی حرفه‌ای نزدیک بین آنها دارد. با لباس‌های چلیپایی لیونی و مدل‌ موهای شیک، می‌توان با قطعیت آن‌ها را در دهه‌ی 1950 قرار داد. لیون اصالتا برای خدمتکاران "نیپی" معروف بود، اما فرانکفورتر کافه‌تریاهایی به سبک سلف سرویس را نیز ثبت کرده است، جایی که کارکنان پیشخوان از بن ماری‌های باز غذای استاندارد شده را می‌فروشند. خطوط عمودی قوی بدن زنان و خطوط افقی مستحکم بازوهایشان قابی ایستا را شکل ‌می‌دهد که با مجموعه‌ای قوی از خطوط مورب به توازن رسیده است، درحالی که ژست‌های آرام آنها اشاره‌ای دارد به یک لحظه‌ی کمیاب و آرام در میان واقعیت شلوغ و پر سر و صدای زندگی رستورانی.

سارا مک‌دوگال، مارچ 2017
این اثر در پناهندگان:‌زندگی دیگران - آثار برگزیده ی اوا فرانکفورتر ، مجموعه و موزه‌ی بن یوری، 29 مارچ - 18 ژوئن 2017