تا سال ۱۹۱۰ ادوارد هاپر دو بار به پاریس سفر کرده بود که یکی از آن دفعات برای یک سال در آنجا ماند. او در فرانسوی صحبت کردن خجالتی بود و احساس راحتی نمیکرد؛ و زمان زیادی را در تنهایی میگذراند. وقتی پاریس را کشید، شهری را نقاشی کرد که تقریبا خالی از سکنه بود. در آن نقاشی چنین حسی وجود دارد که آن شهر مانند صحنهای خالی است که منتظر پرشدن توسط دیگران میباشد.
در نگاه اول به نظر میرسد که این نقاشی منظرهای روستایی را نشان میدهد، با درختانی که در باد خم شدهاند و یک پل قوسی زیبا که از روی رودخانهای کوچک رد شده است. تنها گواه مشهودِ وجود دنیایی مدرن، خط خانههایی است که فقط در سمت چپ بلوارِ عریض و خالی قابل مشاهده است. با این حال نگاه دوم چشم را به سمت دو پیکر که در گوشه پایین و دست چپ نشانده شدهاند میکشد و معلوم میکند که درواقع اینجا پاریس است. ظاهرا شرابخواران درحالیکه بطری شرابی که به اشتراک میگذارند را در طرفی فراموش کردهاند، به سختی مشغول مکالمه هستند.
جمعهی خوب و آرامی داشته باشید ( شاید با یک گیلاس شراب)! :)
پینوشت: یا شاید هم کوکتل؟ در اینجا انتخاب دقیق ما از بین 10 کوکتل را که توسط هنر و برای نوشیدنهای هنری ارائه شدهاند مشاهده کنید!