مقبره فیلیپ پات از سیتو

ساخته شده از سنگ آهک پلی کروم و تزئین شده با طلا و سرب هشت پیکر روپوش دار با اندازه انسان واقعی، هر یک از آنها سپر هرالتیک را حمل میکند، و بر روی شانه های خود یک تابوت قرار دارد که در آن فیلیپ پات از سیتو آرمیده است. پیکر ها و اشکال محزون و پر از حس احترام هستند، و سرهایشان با اندوه خمیده است. اگرچه اشخاص درگیر لحظات غم و اندوه فردی هستند، اما هدف آنها به عنوان حاملان آن پیکر آن ها را متحد می کند و در کنار هم یک پیام جمعی از عزاداری را ارائه می دهند. سپرها نشان می دهد که آنها بوسیله خون و جدشان نیز با هم متحد هستند، و همه از خاندان بورگوندی هستند. پات زره و کلاه خود را پوشیده است، که بالای آن یک شنل کوتاه که با رنگها و نمادهای هرالتیک تزئین شده است به نمایش می گذارد، و در حالی که روی تخت سنگی حکاکی شده دراز کشیده است، در حال دعا کردن است، شمشیری در کنار او و یک شیر در کنار پاهای او، وضعیتی شایسته برای یک شوالیه، یک فرد نجیب و خدمتکار پادشاه.

پات شخصاً بر طراحی مقبره خود نظارت داشت، و واضح است که ارزشهای او با اصل و نسب، مقام و فداکاری مذهبی تعریف شده اند. طرح بزرگ مقبره صحنه بصری منسجم و یکپارچه را تشکیل می دهد: هشت نعش کش با فاصله یکسان و لباس یک شکل هستند و باعث ایجاد حس مشترک می شوند. این هنکاری بین اشخاص، به همراه سپر هرالتیک که توسط هر یک حمل میشود، نظر پات را درباره ی اصل و نسب برجسته می کند. مخارج هنگفت و آشکار ثروت او را نشان داده، و مقیاس مقبره نشان می دهد که پات توانایی مالی ساخت مقبره ای بزرگتر و زیباتر از این داشت. این گروه اشخاص ایستاده است که به این مهم دست یافته و این اثر هنری را جدا می کند: داشتن یک پیکر خوابیده به اندازه واقعی انسان غیر معمول نبود، اما داشتن اشخاص ایستاده واقعاً نوآورانه بود. علاوه بر این، پوشاندن این هشت مرد در لباس مشکی حضور آنها را تشدید می کند و آنها را تا حدودی اسرارآمیز می کند و یک واکنش فروتنانه و در عین حال متفکرانه را در بیننده تحریک می کند. به این ترتیب، پات به بیننده قدرت خود و همچنین احترامی را که او در دیگران بوجود می آورد یادآوری می کند، اما همچنین به جنبه ای بسیار عارفانه اشاره می کند، زیرا در این چهره ها ما خاندانی را در لباس های صومعه می بینیم، در غم و اندوهی که پات امیدوار بود بعد از درگذشتش احساس شود.

ظاهر آرامگاه نشانه اعتماد به نفس پات است، ویژگی ای که وی برای سلطنت لوئیز ششم به ارمغان آورد، در زمانی که سلطنت فرانسه مجدداً در حال شکل گیری بود و به دنبال اظهارات هنری جسورانه ای از این دست بود. مقبره پات می توانسته به شکوه و عظمت پادشاه نو ظهور کمک کند و راه دیگران را برای تشویش آثار هنر ای که به همان اندازه تحمیل شده اند هموار کند.