بدون عنوان

امروز می خواهم یادآور درد و رنج بردگان چینی در سانفرانسیسکو باشم، کسانی که درواقع روسپی بودند. پس از شورش تایپینگ ( 20 میلیون مرگ بین سالهای 1850-1864) هرچیزی شبیه به یک پیشرفت بود. دخترانی که به سالهای اول نوجوانی می رسیدند اسیر شده و به ازای 500 دلار فروخته می شدند. هرچه زیبا تر بودند قیمت آنها بیشتر می شد. اغلب به آنها مقادیر زیادی افیون و آرام بخش داده میشد تا ساکت و وابسته بمانند. آنها در اتاقک هایی در خیابان به نام گهواره زندگی می کردند که چیزی به جز فاحشه خانه هایی کثیف نبود. زمانی که مردی مشتاق جلوی یک گهواره می ایستاد، روسپی بالاتنه ی خودش را به او نمایش می داد و با زبان بازی و خواهش ها و حرکات اغواگرانه سعی در فریفتن او می کرد. "دختر چینی جذاب! بیایید داخل، لطفا؟" او عجز و ناله های خود را به لحنی مستقیم تر تغییر میداد و لیست کاملی از قیمت ها و خدمات را به اطلاع می رساند. صدای ناله ی دختران چینی تا ساعات پایانی شب در خیابان شنیده می شد که با آوازی تیز و یک نواخت فریاد می زد: "دو تا برای نگاه، چهارتا برای لمس و شش تا برای انجام دادن!" از آنجایی که از آنها انتظار می رفت تا در یک روز با ده تا بیست مرد بخوابند، آینده آنها کوتاه و تاریک بود. بسیاری از این روسپی ها به سیفلیس مبتلا می شدند که ذهن و روحشان را زخم می کرد و مرگی دردناک به دنبال داشت. قبل از اینکه این اتفاق بیافتد برخی از صاحبان، آنها را با مقدار زیادی افیون که برای خودکشی کافی بود در اتاقی اسیر می کردند و اگر خودشان قادر به انجام این کار نبودند، کشته می شدند. از لحظه ای که به بردگی گرفته می شدند امید به زندگی آنها پنج سال بود- بردگان کالاهایی بودند برای خرید و فروش. افراد زیادی به آنها اهمیت نمی دادند اما زنانی مثل دونالدینا کامرون پیکاری علیه روسپی گری را آغاز کردند در حالی که عده بسیار کمی جرات پیوستن به این پیکار را داشتند.

عکس های زیادی از گهواره ها موجود نیست، اما تئودور مارسئو (1859-1922) حداقل این یکی را ثبت کرده است. او مالک یکی از اولین استودیو های زنجیره ای ملی ایالات متحده آمریکا بود. او با گرفتن عکس های پرتره ی استودیویی بسیار ثروتمند شد. تاریخ ثبت این تصویر نامشخص است اما احتمالا به اواخر دهه 1880 برمیگردد، زمانی که تئودور دیگر یک عکاس استودیو نبود. من تعداد بسیار کمی عکس از محیط بیرونی پیدا کرده ام، پس به نظر می رسد این عکس نه تنها برای تئودور بلکه به صورت کلی عکسی نادر است. کلمه ی "bagnio" در عکس به معنی "حمام خانه" است که در سانفرانسیسکو واژه ای رایج برای "روسپی خانه" بود. 

-اریک اپل دورن