سر پسری در دستار

 گریت دو، نخستین نقاش شاگرد رامبرانت بود. او ایده های استاد خود در مطالعات سیاه پوستان را ادامه داد. نتیجه ی آن ترونی جذابی از مردی جوان در لباسی فانتزی است که از روی شانه به ما می نگرد. ترونی، گونه یا گروهی از گونه های رایجی از کارهای متداول هلند در نقاشی عصر طلایی و نقاشی باروک فنلاندی است که در بیان صوری و       همچنین کاراکتر ثابت لباس زیاده گویی می کند. پژوهش اخیر، ساکنان سیاه پوست قرن هفدهم آمستردام را بررسی  کرده است. از سال 1630 تا 1660 جامعه ی کوچکی از سیاهان در اطراف Jodenbreestraat ، در همسایگی رامبرانت بود. مردان ملوان و زنها به عنوان خدمتکاران یا مستاجران بودند. و گاهی درآمد اندکی از کنار نمایش های صحنه ای یا شاید مدل های نقاشان داشتند.

این نقاشی در اصل از مجموعه ی موزه ی ایالتی هانوفر که بخشی از نمایشگاه خانه ی رامبرانت، سیاهان در دوران رامبرانت است که وضعیت سیاهان در قرن هفدهم هلند را نشان می دهد. این جنبه ای ایست که مدتی طولانی از آن چشم پوشی شده بود.  

پی نوشت: 8 دلیلی را که چرا باید خانه ی رامبرانت در آمستردام را دید، اینجا بخوانید.