فوران وسوویِس

این نقاشی تکه‌جواهری است که چندین وجه میخکوب کننده دارد. سباستین پیثر (1790-1844)، منظره نگار نسل دومی، متخصص کشیدن صحنه‌های شبانه و مهتاب درخشان بود. در جوانی ازدواج کرد، 9 فرزند داشت و تلاش می‌کرد از طریق شغل واسطه‌گری از خانواده‌ی پرجمعیتش حمایت کند. او اگرچه تحسین‌شده و ستایش‌برانگیز بود، هر سه درخواستش برای رویال آکادمی رد شد. وی در تنگدستی درگذشت و آثارش هم نسبتا کمیابند. او بر خلاف زندگی شخصی مشقت‌بارش دست به خلق کارهای پخته‌ای زد که در آن‌ها رنگ، نور و ترکیب‌بندی استادانه به کار گرفته شده است.

فوران وِسوویِس نقاشی کوچکی است که به مدد ترکیب‌بندی دراماتیک و منابع نور متضاد، تاثیرگذاری فوق‌العاده‌ای دارد. سمت چپ تصویر ملایم است و تقریبا معنوی، و غرقه در مهتاب نقره‌فام و خنک است. سمت راست که آتشفشان در آن فوران نموده و رگه‌هایی از مواد مذاب از آن سرازیر است، در تضاد کامل با آن قرار دارد. حرارت از انفجار ساطع می‌شود و از ابرهای بخار کدر بالاتر می‌رود. ما به مردمان کوچک گوشه‌ی چپ پایین می‌پیوندیم که در بهت محض به این جوشش خیره مانده‌اند. پیثر زاویه دیدی را برگزیده که احتمالا ملهم از چشم مشاهده‌گر پلینیِ جوان در فوران سال 79 پس از میلاد باشد که پمپی و هرکولانیوم را نابود کرد. وسوویِس بارها فوران نموده که همواره شدید و ویران‌گر بوده‌است. این هنرمند، استادانه، قدرت زیبا و هولناک طبیعت را به یاد ما می‌آورد.

-برَد اَلن

پیشنهاد می‌کنیم درمورد شاهکار دیگری هم بخوانی که متعلق به موزه‌ی هنر نلسن-اتکینز است— «سنت‌جان تعمیدگر» اثر کاراواجو. لذت ببر!