هکتور و آندروماک

جورجیو د کیریکو بیشتر به عنوان یک نقاش متافیزیکی ایتالیایی شناخته می‌شود، که در عین قرار گرفتن در زمره سورئالیست‌ها با آنها معمولا اختلافاتی داشته است. منظور معاصران او از "متافیزیکی" چیزی فراتر از عالم تحت حکمرانی قوانین فیزیکی بود. یک اثر هنری باید از تمام محدودیت‌های انسانی  عبور کند، به نحوی که د کیریکو در سال 1913 می‌نویسد: "منطق و فهم عام فقط ایجاد مزاحمت می‌کنند." این نقاشی محصولی از هر دو مکتب کوبیسم و سورئالیسم بود. سورئالیسم به شدت از اشیای رویا مانند، هندسه و سازه‌های ساده استفاده می‌کرد. کوبیسم هم به واسطه تکیه‌اش بر پرسپکتیوهای هندسی و اریب از تصویرپردازی بازنمایانه بهره می‌برد. موضوع این نقاشی به اساطیر یونانی برمی‌گردد، یعنی وداع هکتور با همسرش آندروماک قبل از نبردش با آشیل. د کیریکو این زوج نگونبخت را در این تابلو رنگ روغنی با دو فیگور به تصویر می‌کشد. فیگور سمت چپ با توجه به عرض مردانه شانه‌هایش و کمر باریک‌اش هکتور است. فیگور سمت راست هم آندروماک است: او از اشکال زنانه‌تر، طبیعی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر و انحنادارتری شکل گرفته است و استخوان لگنی برجسته دارد.