Franz Marc
برای سه یک شنبه ی آینده ما شاهکارهایی را از کلکسیون فوق العاده ی موزه ی اشتادل ارائه می دهیم. لذت ببرید!
هنگامی که فرانتس مارک مرد جوانی بود، علاقه ی بسیاری به فلسفه و الهیات داشت. او هنر خواند، اما به مطالعاتش برای رسیدن به "پلی به جهان معنوی" ادامه داد. نقاشی های او از حیوانات نیز می توانند در این زمینه فهمیده شوند. برای مارک، حیوانات به خداوند نزدیک تر بودند تا انسان ها. او آنها را بدوی و پاک تر، و به این دلیل، زیباتر می دانست. آنچه ما اینجا می بینیم تنها یک سگ که در برف درازکشیده نیست، بلکه یکی از مخلوقات خداوند است که در توازن با طبیعت است. رنگ های ویژه ای که اینجا استفاده شده اند نیز پایبند به ایده های تئوریکال خاصی هستند. هنگامی که مارک این اثر را نقاشی کرد، او با شکست رنگ منشور وار و رنگ های مکمل به تجربه می پرداخته، و تئوری رنگ خودش را ساخته بود: "آبی قاعده کلی مردانگی است، تلخ و خردمند. زرد قاعده کلی زنانگی است، لطیف، شناور، و احساسی {...}" آنچه که به نظر بسیاری از همدوره ای های او عجیب بود، در واقع از شیفتگی بسیار خالصی به وجود آمده بود، که همراه با تم های اساسی و اهداف نقاش وار بود. این اثر همچنین اکتشاف هنرمند در سبک کوبیسم که در آن زمان توسط بعضی از همکارانش استفاده می شد را، نشان می دهد. برای مثال، سگ در بخش هایی با زاویه ها، و سطوح دو بعدی کشیده شده است، با اینکه مارک خطوط طبیعی و پرسپکتیو یکسان را دست نخورده باقی گذاشته است. این اثر یکی از اولین نقاشی هایی است که راه خود را به سوارکار آبی باز کرد.
ما اخیرا در DailyArt نقاشی معروف دیگری را از موزه ی اشتادل "پرتره ی ایده آل یک خانم (پرتره ی سیمونتا وسپوچی به عنوان نیمف)" نشان دادیم، شما می توانید آن را اینجا ببینید. اگر دوست دارید داستان آن خانم را بدانید، مقاله ی "سیمونتا وسپوچی – برترین مدل رنسانس" را در مجله ی DailyArt بخوانید.