سنجاق سینه ی فولر

آنگلوساکسون ها برای آثار فلزی و به خصوص جواهرات نقره، طلا، و نارسنگ های بی نقص شناخته شده هستند. این قطعه، که Fuller Brooch شناخته می شود، نام اش را از اهداکننده بخشی اش گرفته است؛ که از راه های بسیاری، نماینده ای از سبک اش است. هر چند در این مورد، جزییات بسیار بسیار بیشتری وجود دارد. بر خلاف بسیاری از سنجاق سینه های آنگلوساکسون، این قطعه چندین پرتره ی با جزییات از افراد را دارد. آنها که درون و در اطراف میان قرار گرفته اند، پنج حس را شخصیت می دهند، موضوعی که در هیچ قطعه ی هنری دیگری که توسط این فرهنگ ساخته شده است، دیده نمی شود. در وسط، بینایی قرار دارد، که با حالتی تهدید آمیز به بیننده نگاه می کند. چهار حس باقی در چهارگوشی که قطعه میانی را محاصره کرده، به تصویر کشیده شده اند. (بالا سمت چپ) حس چشایی به همراه دستش که به وضوح در دهانش قرار دارد، (بالا سمت راست) حس بویایی با بینی برجسته اش، (پایین سمت چپ) شنوایی با دستانش به گوش هایش، و (پایین سمت راست) لامسه که دست هایش را به هم چسبانده است. تصاویری که فضای بیرونی را تشکیل می دهند بیشتر شامل صحنه های طبیعت می شوند، با اینکه چندین انسان نیز در میان آنها دیده می شود.

سنجاق سینه های آنگلوساکسون برای دیده شدن ساخته می شدند؛ آنها با تاکید استفاده می شدند، و درحالی که سطح افزایش یافته ی صاحب را نشان می دادند، اطلاعات بسیاری را درباره ی فرهنگی که به ساخته شدنشان منجر شد نیز می دهند. با اینکه مسیحی سازی انگلستان از قرن 6 آغاز شده بود، تصاویر بر روی این سنجاق سینه می توانند اشاره ای به پافشاری برخی از باورهای پاگانی داشته باشند. سنجاق سینه ها، مانند این سنجاق سینه، می توانستند بسیار شخصی سازی شوند، که امروزه دریچه ای باز کنند به نه تنها دنیایی از دست رفته، بلکه به سلایق و ترجیحات افراد که در تاریخ گم شده است.

Stephane Skenyon

پ.ن: شما می توانید داستانی درباره ی دیگر آثار فلزی قرون وسطی، یادگاردان توماس بکت را، اینجا بخوانید.