فرشته مقرب میکائیل

بر خلاف فرشتگان مقرب در نقاشی‌های ایتالیایی و فلاندری، اثر زورباران با سادگی رسمی، قدرت بصری و وقار کاهنان مشخص می‌شود. علاوه بر این، آن‌ها در ترکیبات مبتکرانه‌ای ارائه می‌شوند که در عین حال سنتی و ابتدایی هستند. در این‌جا فرشته به عنوان یک پیکر تنها در یک پس‌زمینه خنثی برجسته می‌شود. زورباران میکائیل قدیس را به‌عنوان یک "پرچمدار" به تصویر می‌کشد تا به‌عنوان فرشته‌ای جنگجو که صفوف لژیون‌ها را رهبری می‌کند. این تصور با آرمان زیبایی‌شناسی خاص هنرمند مطابقت دارد، که مفهوم باروک میکائیل را به‌عنوان فرشته‌ی نابودگر، همانطور که در آثار روبنس، گیدو رنی، و والدس لیل به تصویر کشیده شده، رد می‌کند.

فرشته مقرب در نیمرخ سه چهارم با بال‌های باز به تصویر کشیده شده است. این یک بوم با دقت رنگ شده است که از دسته‌بندی دقیق و رنگ‌های خالص استفاده می‌کند. این اثر فاقد شکوه شاهکارهای خودنویس زورباران است، اما نمونه‌ای شایسته از اصول مفهومی و متانت رسمی اوست. این نقاشی همچنان استفاده از کیاروسکورو برجسته را حفظ کرده است، در حالی که رنگ‌های قرمز آجری، سبز و اخرایی و دقت رنگی پارچه‌های فراوان، همگی نمونه‌های خوبی از مشخص‌ترین سبک این هنرمند هستند.

زن، زندگی، آزادی -م