جین فلمینگ، کنتس آیندۀ هرینگتون

نقاشی امروز را به لطف کتابخانه هانتینگتون ارائه می‌دهیم. این پرتره شگفت انگیز است! من نمی‌توانم از نگاه کردن به آن دست بکشم!

جاشوا رینولدز، یکی از نقاشان بزرگ اروپایی قرن هجدهم میلادی، چند عنصر مختلف را در این پرتره ترکیب کرده است: ایده‌آل سازی و پردازش تئاترگونۀ مُدل، و همچنین اشاراتی به مُد روز. رینولدز برای اینکه به مدلِ خود، جِین فلمینگ، اقتدار فرهنگی ببخشد، ژست او را بر اساس «آپولون بلودر»، یک مجسمۀ باستانی، طراحی کرده است. تأثیر تصویرسازی کلاسیک در چینهای ریتمیک پیراهن او و در الگوی «زنجیرۀ یونانیِ» حاشیۀ پایین آن مشخص است. مخاطبان هم‌عصرِ این اثر،بازو و دست کشیدۀ جین را به عنوان یک ژست متعارف تئاتر که بازیگران هنگام شروعِ صحبت به خود می‌گرفتند شناسایی می کردند. رینولدز همچنین با به تصویر کشیدن موهای جین که با پرهای شترمرغ تزیین شده (چیزی که «دوشسِ دوون» به تازگی باب کرده بود)، به مُد و فشن معاصر آن زمان نیز اشاره می کند.

پ.ن. این چهار کودک نازنین که جاشوآ رینولدز نقاشی کرده شما را دلتنگ کودکیتان می‌کند.