Eugen Bracht
در سال 1880/81 اویگن براخت که در آکادمی کارلسروهه تحصیل کرده بود، به همراهی دو دوست هنرمندش به شرق (خاورمیانه) سفر کرد. این سفر طولانی، آن‌ها را از اورشلیم و از طریق دریای مرده و پِترا به دریای سرخ و سپس از طریق شبه جزیره سینا به قاهره برد.
آن‌ها در مسیربه وادی عربه که فضای گسترده و خشکی از ماسه، شن و سنگ در اردن امروزی است برخورد کردند.
براخت پس از بازگشت به کارلسروهه، به انجمن علوم طبیعی گزارش داد و تاثیراتش از بیابان عربه را در قالب یک نقاشی بزرگ درآورد. از آنجاییکه مشقتِ صعب‌العبور بودن این بیایان به او اجازه‌ی تهیه‌ی اسکچ از آن منظره را نداد، او احتمالا به عکس‌ها اعتماد کرده است. نقاشی براخت چشم‌اندازی از منظره‌ی یک بیابان متروک و گرم را با یک خط افق در پایین، آسمان آبی بدون ابر و خورشیدی که در بالاترین نقطه قراردارد نشان می‌دهد. در پس‌زمینه، رشته‌کوه پرصخره‌ای وجود دارد که کاروانی از آن عبور می‌کند و به آرامی به بینده نزدیک می‌شود. به نظر می‌رسد پیکر فردِعربی که کاروان شتر را هدایت می‌کند، مستقیم به سمت ما می‌آید. براخت لحظه‌ای که فضایی برای تخیل باز می‌گذارد را به تصویر می‌کشد. او شروع داستان را نشان می‌دهد و بیننده را دعوت می‌کند تا آنگونه که خود انتخاب می‌کند، ادامه دهد.
ما نقاشی امروز را به لطف گالری دولتی هنری کارلسروهه به نمایش می‌گذاریم.
پی‌نوشت: نقاشان قرن نوزدهمی، شرق و سبک هنر آکادمیک قرن نوزدهم را که بر خاورمیانه و آفریقای شمالی تمرکز داشت و به عنوان "شرق‌شناسی" از آن یاد می‌شود را دوست می‌داشتند. این‌جا درباره‌ی این ترسیم‌های خارق‌العاده و رنگارنگ بیشتر بخوانید!