هاوایی‌ها در حال آویزان کردن هولوکو

در طی نیم قرنی که مادج تنت در هاوایی گذراند، مردمان آن منطقه به خصوص زنانش را مورد تجلیل قرار داد. اگرچه او در طول 70 سال فعالیت حرفه‌‎ای خود در بسیاری از سبک‌ها و رسانه‌ها کاوش کرد، اما آثار مورد علاقه‌اش نقاشی‌های کلی نگر و پویایی از مردمان هاوایی بودند. اکثر بوم‌های نقاشی‌اش همانند زنان پرشکوهی که به تصویر می‌کشید بزرگ بودند. او نوشته است "مردمان هاوایی در چشم من زیباترین مردمان جهان هستند- در آن هیچ شکی نیست." "مردمان هاوایی مجسمه‌هایی زنده اند." با استفاده از آثار مونه، رنوآر، پیکاسو و گوگن که وی در دوران تحصیلش در پاریس آن‌هارا را مطالعه میکرد؛ تنت به سبکی بسیار شخصی‌سازی شده دست یافت. این سبک در ابتدا کلکسیون‌های محافظه‌کار هونولو را حیرت زده اما مخاطبان آوانگارد را در ایالات متحده آمریکا و اروپا را مجذوب خود کرد.

این اثر رنگ روغن، که در اولین نمایشگاه تک نفره‌ی مادج تنت در لندن و پاریس (1935) و سپس در نمایشگاه انجمن هنرمندان آمریکایی 1936 (راکفلر سنتر، نیویورک) نمایش داده شد، سبک و سوژه‌نگاری او را مشخص میکند. با تکه‌های بزرگی از رنگ و با کاردک نقاشی، دو زن هاوایی که زیر آفتاب داغ هاوایی هولا میرقصند؛ به تصویر کشیده شده‌اند. با دقت بیشتر می‌توان فهمید که در حقیقت آن‌ها درحال پهن کردن لباس‌های هولوکو بر روی بند رخت‌های آویزان در بالای سر خود هستند. همه چیز در این صحنه - از اندام باوقار زنان گرفته تا وزش هولوکو در باد، حتی رنگ روی بوم به نظر در چرخش‌اند تا حس درونی تنت از حرکات شکوهمندانه‌ای که در مردمان هاوایی میدید را ابراز کنند. او این تصویر از زندگی روزمره را با ریتم و جنب و جوش منحصر به فرد همراه با شور جسورانه‌ای برای زندگی طوری در آمیخته که هست که تا به امروز نیز بینندگان این اثر را محسور می‌کند.

رونمایی امروز ما از این نقاشی به لطف مرکز هنری ایزاک بوده است. :)

پی نوشت: اگر در حال و هوای هاوایی هستید، درباره‌ی سفر جورجیا اوکیف به آنجا نیز بخوانید. سفر اودر سال 1939 به این منطقه برای آناناس و رهایی هنری بوده است!