مریم مقدس و کودک

 وقتی به هنر قرون وسطایی فکر می‌کنید شاید کارلو کریولی اولین اسمی نباشد که به ذهنتان می‌رسد. اما با نگاه کردن به این خیار غول پیکر بالای سر مریم مقدس، فکر نمی‌کنید کمی بی‌انصافانه باشد؟

کریولی نقاش دوره‌ی رنسانس ایتالیایی و طرفدار شیوه‌ی مزین گوتیک پسین بود که سبک خاص خودش را پیش برد. نگاره‌های مریم مقدس و دیگر زنان مقدس در آثارش طوری به نظر می‌آیند که انگار واقعا از دنیا متنفرند. در عین‌حال، با بدنی کشیده و حالتی نجیب، بسیار برازنده‌اند.

این اثر کاملا دست‌نخورده یکی از جذاب‌ترین نقاشی‌های این هنرمند است. این احتمال وجود دارد که سبک نقاشی فلاندری الهام‌بخش دقت به جزئیات در پس‌زمینه باشد، جایی که نگاره‌هایی با سربند (غیر مسیحی‌ها) پرسه می‌زنند. در مقابل زیبایی عروسک مانند مریم مقدس، جزئیات واقع‌نما (ترامپلویی) به کار گرفته شده‌اند. سیب‌ها و پارچه نماد گناه و شیطان و در مقابل خیار و سهره‌ی طلایی، نمادهای رستگاری، قرار گرفته‌اند. امضای کریولی بر روی چیزی که شبیه تکه‌ای کاغذ است با موم به پارچه‌ی ابریشمی چسبیده شده است.

من عاشق این خیار شده‌ام. فکر نمی‌کنم که این خیار در اینجا صرفا نمادی از رستگاری باشد.

پ.ن: حالا وقتش است که بدانید چرا در نقاشی‌های قرون وسطایی کودکان شبیه پیرمردهای بدقیافه‌اند. پاسخ اینجاست.