خواندن

امپرسیونیست ها اکثرا به جز تعداد محدودی استثناء از جمله خانوم برت موریسو ، همه مرد بودند. مادامی که کارهای موریسو سرشار از نشانه های امپرسیونیستی از جمله  قلم زنی های امپرسیونیستی بودند ، موضوع اصلی نقاشی هایش بازتابی از محدودیت هایی اجتماعی زنان است. نقاشی هایش معمولا تابلو های خانگی یا تصاویر دوستان و خانواده اش بودند، مثل این نقاشی که خواهرش را به تصویر کشیده است.

زنی مطابق مد روز که در پیش زمینه ی نقاشی نشسته است ، خواهر هنرمند ، ادما است. این نقاشی یک پرتره نیست، هر چند دغدغه ی اصلی موریسو، درآوردن یک فیگور در محیط طبیعی بیرون است. لباس سفید ادما، به عنوان ابزاری اولیه برای مطالعات موریسو درباره ی بازتاب نور، با تنالیته های بنفش کم رنگ، آبی ،زرد و گلی رنگ با لطافتی آغشته شده است. اثر با ضربات سریع قلم مو ماهرانه اجرا شده است. نقاشی پژواکی از تازگی ،طراوت و زیبایی با ظرافت است. موریسو نوشته است "هر روز ، من شکر میکنم که خدا ، مرا به یک کودک تبدیل میکند. این به این معناست که او باعث میشود من طبیعت را ببینم و آن را به صورتی دربیاورم که یک کودک، بدون هیچ عقیده ی از قبل تشکیل شده، میبیند. " موریسو، فرزند نوه ی نقاش بزرگ، ژان اونوره فرگانور است. وی این نقاشی را از بین چهار اثر دیگرش برای اولین نقاشی امپرسیونیست 1874 انتخاب کرد.

ما این اثر را امروز با تشکر از Cleveland Museum of Art ارائه می دهیم.

پی نوشت:  هنرمند زن برجسته ی دیگر آن زمان ماری کاست است. یکی از خودمانی ترین و دوست داشتنی ترین پرتره هایش را اینجا ببینید.