اشیای بی‌جان در کنار روزنامه ی تولِدو بِلِید‎‎ ‎

 به نظر می‎رسد که این روزنامه، نقاشی را برجسته می‎سازد و کبریت‎ها به اندازه‎ی کافی سه بعدی هستند، طوری‎که می‎توان آن‎ها را از روی میز برداشت. با این توهم غیرعادی، ویلیام هارنِت هنر نقاشی اشیای بی‎جانِ «چشم فریبی» را بنا نهاد که به طرز باورنکردنی بین مشتریان طبقه‎ی متوسط به شهرت رسید.

او این نقاشی اشیای بی‎جان را همراه روزنامه‎ی Toledo Blade (نام روزنامه‌ای در شهر تولدو) برای ایساک.ن.رید، داروفروشی در شهر تولدو کشید که تجارتش سبب شد به نیویورک، شهری که هارنت در آن کار می‎کرد، برود. این کتاب‎ها، پیپ، شمع، ویولون و روزنامه‎ی تاشده پایه‎ی کارهای هارنت هستند. این روزنامه‎ی17 سپتامبر 1886 تولدوست که بعدتر بِلِید، روزنامه‎ی تولدو نامیده شد.

ما این نقاشی را با تشکر از موزه‎ی هنر تولدو نمایش می‎دهیم.

پ.ن: در این‎جا شما می‎توانید درباره‎ی نقاش دیگری که با همین شیوه‎ی بسیار واقعی نقاشی می‎کرد، بخوانید. اشیای بی‎جانِ لوئیگی لوسیونی که کاملا شبیه عکس هستند.