ویژه برنامهی این ماه رو با موزهی هنری برلین ادامه میدیم. اثر امروز کاریست از مانه، امیدواریم که خوشتون بیاد.
مانه تمایل داشت تا در کارهایش دو نفر را به تصویر بکشد، بر خلاف پرترههای عادی که تک نفره هستند. او در صدد این بود تا موقعیتهایی جالب از حالت گفتگو بین شخصیتها را خلق کند. این پرترهی دو نفره از جولز گیلِمه و همسرش که در هنرکدهی جوهام روسِن کشیده شده، یکی از مهمترین کارهای او میباشد. دلیل این اهمیت حساسیت بالای هنرمند در این کار به القای حالتهای روانی و خصوصیت رابطهی بین دو نفر با استفاده از انتخاب و تضاد رنگها میباشد.
موضوع این کار گفتگویی بین یک بانوی برازنده (صاحب فروشگاه مُد در پاریس) و مردی است که به سوی او خم شده. این مرد به نظر کوتاه قد میآید که با اینکه خم شده ولی کامل در تصویر جا گرفته. زیبایی زنانه اما با سادهگیی نجیب میانهی تصویر را به تسخیر کامل خود درآورده است. اگرچه پشتی نیمکت، که خاطر مشبک بودن زیبایی خاصی به صحنه داده، دو نفر را از هم جدا میسازد، اما نکتهی اصلی دستهای آنها ست که در این صحنهی باشکوه از هنرکده با گل و برگهای جذاب به سمت یکدیگر میلغزند.
کارهای مانه به چند دلیل شگفتانگیز هستند؛ رنگهایی که نامحسوس به نظر میآیند ولی هنوز بوی تضاد میدهند و همچنین موضوعها همواره خالی از محتوای ادبی یا سمبلها هستند. این نقاشی در بالاترین سطح خود است، جایی که مرغ خیال تا آسمانها میپرد و از آنجا هدیهای برای چشمان به ارمغان میآورد. به خصوص در نقاشیهایی از دو شخصیت یا بیشتر صحنههایی وجود دارند که با مهارتی خاص در بازگویی حالت و رابطهی کاراکترها فضا را به تصویر میکشند.
پ. ن اینجا میتونید ۱۰ کار برتر از از ادوارد مانه رو ببینید!