امروز اثری ویژه از موزهی ملی آمستردام تقدیمتان میکنیم. بسیاری از آثار مجموعهشان به تاریخ بردگی مربوط میشوند. اغلب در نگاه اول متوجه این ارتباط نمیشوید یا از روی توضیحات موزه به آن پی میبرید. این دیوراما (ماکت سهبعدی تمامنما یا مینیاتوری) نمونهای از چنین آثاریست. در چادر یک مراسم دو را میبینیم، نوعی نمایش با موسیقی و رقص که در کشتزارهای سورینام برپا میشد که در آن زمان مستعمرهی هلند بود. هم بازیگران و هم تماشاچیان از بردگان بودند. نقش اصلی برای راوی، آفرانکری، در نظر گرفته شدهبود (خانمی که در گوشهی سمت چپ است). مردی که در سمت راست جامهی قرمز به تن دارد، نماد فرد صاحبمقام استعمارگر است. هنگام مراسم دو، بردهها میتوانستند به زبان خود، زبان اسرانان، از این صاحبمقام انتقاد کنند.
گریت شوتن، خالق این دیوراما، هنرمندی سورینامی بود. او پسر هندریک شوتن، کارمند دولت هلند و سوزانا هانسن، زن سیاهپوست محلی بود. شوتن هنرمندی خودآموز بود و نقاشی کردن را به خود یاد داد. او اولین کریولی بود که به عنوان هنرمند حرفهای فعالیت میکرد. در سال ۱۸۳۵، نقاشیای از پروانه را به ویلیام، شاهزادهی اورانیه، هنگام بازدید از سورینام اهدا کرد. بعدها برای آثار هنریاش مدال طلای دودمان اورانیه را به او اعطا کردند.
پ.ن. این دیورامای شگفتانگیز در نمایش پیشگامانه موزه ملی آمستردام با عنوان بردهداری ارائه شد.