همراهانِ سفر

کسی دلش برای سفر تنگ نشده؟ ؛)

نقاشی امروز دو زن خوش‌لباس که مانند تصاویر آیینه، مقابل یکدیگر در یک واگن تنگ و درجه یکِ قطار نشسته‌اند را نمایش می‌دهد. این زنان شاید خواهر باشند.

آنان به طور یکسان لباس پوشیده‌اند، لباس‌های مسافرتیِ حجیم، خاکستری رنگ و ابریشمی؛ با کلاه‌هایی که به طور یکسان روی دامن‌هایشان قرار گرفته‌اند. آن‌ها به صورت متقارن بر صندلی‌های هردوطرف پنجره قرارگرفته‌اند. پنجره دارای سه قسمت است که چشم‌انداز را مانند تصویری سه‌لَتی قاب‌بندی کرده است. خط ساحلی مانتون بر ریویرای فرانسه از طریق پنجره قابل مشاهده است ولی به نظر نمی‌رسد که هیچ‌یک از زنان به آن توجهی داشته باشند. قطار درحال حرکت است و گواهِ آن، منگوله‌ی متحرکی است که بر پرده‌ی کرکره قراردارد. واگن هم مانند زنان حالت قرینه دارد.

کلمه‌ی دوم در عنوانِ اثر ممکن است طعنه‌ی خاصی به همراه داشته باشد. این دو نفر با اینکه فضای یکسانی را با هم تقسیم می‌کنند و حتی لباس‌های یکسانی هم دارند اما باهم در تعامل نیستند. به نظر می‌رسد که هرکدامشان نسبت به تجربه‌ی عناصر خارجی، بی‌تفاوت است: هم منظره‌ی دور، هم شخص نزدیک. در این نقاشی، تجملات اشرافی و ظهور قابلیت‌های حمل و نقل مدرن با جداکردنِ این دو پیکر از تمام چیزهایی که ورای فردیت هستند تلاقی پیدا کرده‌است: آن‌ها بسیار راحت سفر می‌کنند ولی تجربه‌ی سفر درکنار یکدیگر را از کنار گذاشته‌اند.

پی‌نوشت: اگر دلتان برای سفر تنگ شده‌است، مجموعه‌ی سفرهای هنر را مشاهده کنید. همچنین می‌توانید تعطیلات رومی را در این‌جا ببینید. <3