دوران نقاهت

جنی نیستروم نقاش پرتره و هنرمند پیشگام کتاب‌های مصور بود، اولین کسی که در سوئد به صورت حرفه‌ای به تصویرگری کتاب کودکان پرداخت. زبان بصری کلاسیک وی تأثیر تعیین‌کننده‌ای در تولید انبوه تصاویر در کشورش داشت. آثار وی ریشه در سنت آکادمیک داشتند و هنرمند با قوائد آن آشنایی کامل داشت، او مُهر رسمی "فرهنگ والا" را از آثار خود زدود و از تاریخ، مذهب و سبک‌های نقاشی گذر کرد، تا به دنیای معتدل‌تر تصویرگری دست یافت.

نیستروم در سال ۱۸۸۲ به پاریس نقل مکان کرد، و در آن‌جا در بینال سالانه "سالن"، آثارش را به نمایش گذاشت. در سال ۱۸۸۶ به استکهلم بازگشت و با دنیل استوپندال، دانشجوی پزشکی ازدواج کرد. در سال ۱۸۹۳، پسر آن‌ها "کرت" متولد شد. در زمان حضورش در پاریس بود که نیروستوم اثر "دوران نقاهت" را خلق کرد.

در اواخر قرن بیستم، بهبود زنان و دختران موضوع محبوب هنرهای تجسمی بود. در نقاشی "دوران نقاهت"، سال ۱۸۸۴، نیستروم انتخاب کرد تا موضوع را از منظر کلاسیسیسم سنتی روایت کند، با فیگور ایده‌آل زنی جوان که بین زندگی و مرگ سرگردان است. دختر بیمار در تضاد با زیبایی و شادابی دختری است که در کنارش ایستاده، و با نگاهی تهی به سمت بالا می‌نگرد و سرنوشت خود را به دستان پرودگار می‌سپارد. تصویر پر از نمادهای آشکار است، مانند گلدان پژمرده که در مقابل دسته گل تازه و شاداب قرار گرفته. الگو تصنعی حاکم بر حالت نمایشی فیگور و چهره ریشه در حکایتی سنتی دارد؛ اوایل قرن نوزدهم در نقاشی‌های واقع‌نما، اغلب فیگورها همانند این اثر ژست می‌گرفتند، تا در میان صحنه‌ای نورانی، حس فاصله را ایجاد کنند.

اثر امروز را به لطف موزه ملی استکهلم ارائه می‌دهیم.

پی‌نوشت: تا به حال به این اندیشیده‌اید که می‌توان از هنر هم بیمار شد؟ نگران نباشید، خوشبختانه یک بیماری جدی نیست! در مورد سندرم مرموز "استاندال" می‌توانید این‌جا مطالعه کنید.