پرتره دلورس هویوس by Hermenegildo Bustos - 1864 میلادی - 35.5 x 25.5 سانتی متر پرتره دلورس هویوس by Hermenegildo Bustos - 1864 میلادی - 35.5 x 25.5 سانتی متر

پرتره دلورس هویوس

رنگ روغن روی بوم • 35.5 x 25.5 سانتی متر
  • Hermenegildo Bustos - 13 April 1832 - 28 June 1907 Hermenegildo Bustos 1864 میلادی

این پرتره از دلورس هویوس، علاوه بر ماندگاری یاد و خاطره فرد در ذهن خانواده و دوستانش، واقع گرایی را نشان می دهد که مشخصه زبان تصویری هرمنیگیلدو بوستوس است که علاقه مند بود در حالت های هر چهره، بار احساسی و روانی به تصویر کشیده شود، برخلاف ایده آل سازی که نقاشی های نیمه دوم قرن نوزدهم را احاطه کرده بود.

دلورس هویوس به عنوان یک زن جوان معرفی شده است که با ظرافت، یک گل سفید که ماگنولیا نام دارد را در دستان خود نگه داشته است. این گل، در کنار نمادهای دیگر، نشان دهنده نجابت روح و پاکی است. این ویژگی ها می تواند نوعی جوانی باشد یا نمادی از یک فقدان باشد؛ زن جوان کاملاً سیاه پوش است، گویی که در حال عزاداری است و اگرچه این یک تعبیر صرف است اما یک احتمال نیز هست.

لوازمی که زن جوان پوشیده ساده است: یک جفت گوشواره، یک گردنبند که توسط یک قلاب بیضی شکل به دور گردن بسته شده و چند حلقه که جزئیات زیادی ندارند، در مقایسه با موجودی جواهرات و لوازمی که افراد در طول کل دوره به تن می کردند، کار های بوستوس نشان می دهد او احتمالاً در طبقه متوسط پرورش یافته است. در لباس سیاه، نقاش با چند ضربه قلم مو سبک تر، برخی از چین ها را ثبت می کند، لباس و پس زمینه با پوست سفید دختر و گل برفی در تضاد است.

دلورس هویوس بیحال به نظر می رسد و اگرچه نگاهش را مستقیم به جلو است، اما گویا گم شده است. او مانند همه افرادی که بوستوس به تصویر می کشد، بیان جدی دارد. یافتن طرح کلی لبخند در هر یک از پرتره ها، از جمله کودکان، نادر یا تقریباً غیرممکن است، اما با وجود این جدیت، نقاش موفق می شود در آثار خود خصیصه ایی را نشان دهد که شخصیتی را که به تصویر کشیده است، آشکار کند.

یکی از نگرانی های هرمنیلدو بوستوس، گرفتن دقیق فیزیولوژی از مدل ها بود، و این دلیلی است که استحکام و سختی، و همچنین لطیفی و ملایمت را می توان در کارهای او یافت. در نقاشی های او، عناصر شمایل نگارانه مانند گل ماگنولیا که در این نقاشی نشان داده شده است نیز به طور منظم پیدا می شوند. از سال 1850 به بعد، یک سری عناصر ثابت، چه فنی و چه رسمی، در کار او ظاهر می شوند. وی به مدت بیست و دو سال از ورق یا پارچه استیل به عنوان تکیه گاه استفاده می کرد و تقریباً همیشه این ارقام را در پروفایل سه در چهار در قالب مستطیل ارائه می داد. یک مورد این کار است که این هنرمند در سال 1864 کشیده است.

-مائسترو کارلوس اوزکانگا گائونا.

ما نقاشی امروز را به لطف Museo Blaisten تقدیم می کنیم :)

پی نوشت: اینجا 10 تا از معروف ترین سلف پرتره های هنرمندان زن را ببینید. <3