پرترهی هدیرات کاتثینا (Hadirat Katthina)، دختر شاد (Sha'ad)، که در این نقشبرجسته تراشیده شده، ویژگیهای بسیاری را با حدود ۳۷۰۰ نقشبرجستهی تدفینی پالمیرایی دیگر که امروزه شناخته شدهاند، به اشتراک دارد. او رو به جلو است و چشماناش باز و هوشیارند و ابروها، عنبیهها، و مردمکهایی که حکاکی شدهاند. صورت بیضی شکل او، که کمی به سمت چپاش چرخیده، بینی لاغر و سوراخهای پهن، دهان کوچک و لبهای پر و بسته، و چانهای با چال دارد. شال بلندی با لبههای بالایی تزئینی، به همراه «عمامهای» محکم با گره میانی، بیشتر سر او را پوشانده است، اما موهای بلند و پرپشت او در امواجی فراوان بیرون زدهاند. او لباسی سبک و با آستینهای بلند پوشیده است و خرقهای سنگینتر و چیندار را به دور خود پیچیده است. دست راست او از لباساش بیرون زده و انگشتان بلند او لبهی آن را با ژستی که در نقشبرجستههای روم باستان به تواضع نسبت داده میشود، گرفته است. دست چپ او که پایین آمده، بر بدناش به حالتی مورب قرار گرفته و به همراه انگشتان کشیده شده، در پایین آرنج راست او در استراحت است. گردن بلند او، به همراه لایههای گوشتی که توسط محققین هنرهای باستانی به نام «حلقههای ونوس» نامیده شده، با گردنبندی مهرهدار تزئین شده است. او همچنین گوشوارههای آویزدار و حلقهای نگیندار بر انگشت کوچک دست چپ (که حالا شکسته شده) دارد. از بینرفتگیهای اندکی بر انگشت کوچک دست راست و نوک بینی او به وجود آمده است.
زیباست، نه؟
پ.ن: در اینجا طریقهی شناخت یک امپراطور رومی توسط ریشش را یادبگیرد!