خودنگاره‌ای به مثابه نقاشی

در چنین روزی در سال ۱۵۹۳ آرتمیزیا جنتیلسکی در رم به دنیا آمد، او یکی از بهترین نقاشان باروک ایتالیایی بود.

پدر جنتیلسکی، اوراتسیو، هنرمندی شناخته شده بود و آرتمیزیا در کارگاه او برای چندین سال آموزش دید، پیش از اینکه آثار خود را خلق کند. در دهه‌ی ۱۶۱۰، آرتمیزیا توسط عضو مسن‌تری از کارگاه، آگوستینو تاسی، مورد تجاوز قرار گرفت. این اتفاق، آثار او را برای ادامه‌ی زندگی‌اش تحت تاثیر قرار داد و در هنر او انعکاس آن دیده می‌شود، که معمولا موضوعاتی را به همراه تم «قدرت زنان» دارد، همانند قتل هولوفرنس توسط جودیت و سالومه و سر بریده یحیی. آرتمیزیا زنی مستقل و هنرمندی پرکار بود.

در اینجا، او خود را به مثابه نقاشی ارائه کرده است. این قطعه، تاثیر گرفته از آثار سزار ریپا است، به خصوص آیکونولاجیکا‌ی او، که در آن اشاره به چگونگی ارائه فضیلت‌ها و ایده‌های انتزاعی‌ دارد، همراه با ویژگی‌ها و ظواهر انسانی. ریپا می‌گوید «نقاشی» باید به گونه‌ای به تصویر کشیده شود که به‌مانند: «زن زیبایی، با موهای پرپشت سیاه، به هم ریخته، و بسته‌شده در حالت‌های مختلف، با ابروهای کمانی‌ای که تفکر خلاقانه را نشان می‌دهد، دهانی پوشیده شده با پارچه‌ای که پشت گوش‌ها بسته شده، با زنجیری از طلا بر گردن او که از آن ماسکی آویزان است، و در مقابل آن "تقلید" نوشته شده است. او در دستش یک قلمو و در دست دیگر پالت رنگ دارد، با لباس‌هایی پوشیده که پارچه‌های آن در حال محو شدن است.» به جز پارچه‌ای که دور دهان بسته شده، جنتیلسکی این توصیف را به نزدیکی و با دقت دنبال کرده است. این اثر همچنین بیانیه جسورانه‌ای است، از آنجایی که نقاشی تم فمنیستی کمیابی دارد، در زمانی که زن‌ها به ندرت دارای شغل بودند، چه برسد به اینکه برای آن شغل شناخته شده باشند.

این خودنگاره به احتمال زیاد در دوران اقامت جنتیلسکی در انگلستان، طی سال‌های ۱۶۳۸ تا ۱۶۳۹، خلق شده است.

آرتمیزیا یکی از نقاشانی است که در دفترچه هنرمندان زن ما است؛ در اینجا سری به آن بزنید!

پ.ن: در اینجا می‌توانید درباره یکی از معروف‌ترین نقاشی‌های آرتمیزیا جنتیلسکی بخوانید، که باور می‌شود الهام گرفته از ترومای شخصی اوست: قتل هولوفرنس توسط جودیت