دشت های لاله در نزدیکی لاهه

می‌دانید که عاشق موزه ی ون گوگ در آمستردام هستیم، درسته؟ اکنون تا بخشی به صورت مجازی می توانید نمایشگاه اینجا برای ماندن: دهه ای از خرید های استثنایی و داستان هایش دیدن کنید. این موزه علاوه بر شاهکار های ون گوگ، مجموعه ی بزرگی از آثار هنری دیگر هنرمندان نیز وجود دارد. 

به جز خود آثار هنری، داستانی که پشت خریدشان است، نقش بسیار مهمی در این نمایشگاه بازی می کند. علاوه بر آن، گروه مختلفی از مردم، از کارکنان بخش انبار گرفته تا شهروندان آمستردام، داستان های شخصی خود همراه با خرید مورد علاقه شان در دهه ی اخیر را تعریف می کنند. امیدواریم که برایتان جالب باشد. امروز شعری از یاسین طالیح، شهروند آمستردام، تقدیمتان می کنیم. لذت ببرید! 

همانطور که باید. 

در این نقاشی هلند را می بینم.

هلند را همانطور که باید‌.

رنگ ها و داستان های گوناگون 

در کنار هم، در هم آمیخته. 

از هم جدا و در عین حال با هم. 

ما، مردمان هلند، باید این تصویر را اسوه قرار دهیم. 

همه مان با هم در کنار آسیاب بادی

چه باد موافق بوزد و همه چیز درست پیش برود و چه بسا مجبور به رو به رو شدن با باد شویم. 

اما همیشه با هم. 

همانطور که باید. 

کلود مونه بسیار تحت تاثیر رنگ های روشن دشت لاله ها در هلند قرار گرفته بود. اوایل بهار سال ۱۸۸۶، [در نامه ای] به دوستی نوشت: "به تصویر کشیدن این منظره با رنگ های بی روحی که در دست داریم، غیرممکن است." مونه قبلا نیز به هلند سفر کرده بود اما برای اولین بار این دریای گل را نقاشی می‌کرد. 

وقتی به پاریس بازگشت، از طریق بوسود، والادون و سیه، دلال های آثار هنری، جایی که تئو ون گوگ کار می کرد، این نقاشی را به فروش رساند. ممکن است که ونسان، برادر تئو نقاشی را آنجا دیده باشد. ونسان بعد از مدتی ضربه قلم های سریع و رنگ های روشن مورد استفاده ی مونه را تحسین کرد. 

اگر دوست دارید اطلاعات بیشتری درباره ی سفر های مونه به هلند کسب کنید، لطفا به دوره ی آموزشی امپرسیونیست بزرگ ما سر بزنید. : ) 

پ.ن. آیا می داستید که کلود مونه استاد نقاشی های کاریکاتوری نیز است؟ اینجا بیشتر درباره اش بخوانید.