فوران کوه وزوو

امروز یک‌شنبه است و ما ماه ویژه خود را با موزه هنر کارولینای شمالی ادامه می‌دهیم. :) لذت ببرید!

«این کوه شگفت‌انگیز به نمایش گذاشتن صحنه‌های مختلف افراشتگی و زیبایی را، در فاصله‌ای که برای مشاهده آن می‌توان انتخاب کرد، ادامه می‌دهد - فاصله‌ای که  بررسی کردن را می‌پذیرد و ترسی بی‌درنگ و قطعی را حذف می‌کند. در شب‌های ساکت، هرچند، می‌توان به ناله‌های آن گوش داد، در حالی که آه‌های پوچ آن از غم غول‌پیکر، معمولا به طور واضح در آپارتمان من شنیده می‌شوند، هیچ چیز نمی تواند از احساس شگفتی فرد پیشی بگیرد.»

این توصیف از کوه وزوو در سال ۱۷۸۶ توسط هستر ترال نوشته شده است، یکی از مسافرانی که ناپل را به مقصدی در گرند تور اروپا تبدیل کرد. گرند تور، که در میان انگلیسی‌های ثروتمند در طول قرن هجدهم محبوب بود، اقامتی طولانی در سراسر اروپا بود تا ویرانه‌های کلاسیک، مناظر زیبا و شاهکارهای هنری را تحسین کنند، تا تحصیلات یک جنتلمن تکمیل شود.

پامپئو باتونی، کانالتو، و ژاک وولر فرانسوی، در ایتالیا با ساختن تصاویر یادگاری برای مسافران انگلیسی برای خود شغلی ایجاد کرده بودند. وولر بیش از ۳۰ صحنه از کوه وزوو را، در میان اصلی‌ترین جاذبه‌های طبیعی قاره نقاشی کرد، از آنجایی که این کوه در طول قرن، به طور دوره‌ای فوران می کرد. وولر حالات مختلف طبیعت را در تضاد قرار داده است؛ آب خنک و آرام که نور ماه و آتش را منعکس می کند، در مقابل فوران شدید و وحشتناک آتشین قرار گرفته است. در امتداد پل، او اشاراتی به سنت جانواریوس، محافظ ناپل در برابر تخریب آتشفشانی، دارد: از چپ به راست مجسمه ای از این قدیس است، و یک شهرنشین فراری که در دست تصویری از قدیس دارد و آن را به سمت کوه گرفته، و مردمی که دربرابر کشیده شدن پیکر مقدس بر روی پایه پل سنگی، در حال دعا کردن هستند.

پ.ن: فوران‌ها زیبا هستند، اما دیدن آنها بر روی بوم امن‌تر است. در اینجا می‌توانید چند مثال شگفت‌انگیز را ببینید.