Henri Matisse
تا سال ۱۹۱۳، ویژگی آزادی و خودجوشی در ترکیب‌بندی‌های نخستینِ هانری ماتیس در جنبش فوویسم، به رویکردی ساختاریافته‌تر تحول یافته بود، چیزی که تحت تأثیر کوبیسم بود. این دگرگونی در تابلویی که امروز معرفی می‌کنیم به‌وضوح مشهود است؛ جایی که نقاشی به ظاهر ساده‌ای از طبیعت بی‌جان — کاسه سیب روی میزی پایه‌دار در مقابل پرده یا کرکره —با هندسه‌ای موجز و ترکیب‌بندیِ روبرونما، حضوری چشمگیر و نیرومند پیدا می‌کند. انحنا و قوس رویهٔ میز و فرمِ تصویرشده و تختِ پایه‌های آن، اثر را به گونه‌ای نشان می‌دهد که طراحی‌ای متقارن و متوازن دارد. بااین‌حال، علیرغم این ساختار دقیق ، استفاده‌ی شاعرانهٔ رنگ از سوی ماتیس کماکان نکته‌ی اصلی این اثر است. سیب‌ها با رنگ‌های درخشانشان، گویی از درون این کاسهٔ زردِ خیره‌کننده، می‌درخشند.
پ.ن: این‌جا ده نقاشی از هانری ماتیس را می‌بینید! آیا همهٔ این آثار را می‌شناسید؟
پ.ن.۲: هانری ماتیس [مشخصاً ] در جدیدترین مجموعه کارت‌پستال‌های ما حضور دارد. می‌توانید حدس بزنید کدام اثر است؟