مرگ مارا by Jacques-Louis David - ۱۷۹۳ - ۱۲۸ x ۱۶۵ سانتی‌متر مرگ مارا by Jacques-Louis David - ۱۷۹۳ - ۱۲۸ x ۱۶۵ سانتی‌متر

مرگ مارا

رنگ روغن • ۱۲۸ x ۱۶۵ سانتی‌متر
  • Jacques-Louis David - August 30, 1748 - December 29, 1825 Jacques-Louis David ۱۷۹۳

امروز، با تشکر از موزه‌های سلطنتی هنرهای زیبای بلژیک، ما یکی از مشهورترین نقاشی‌های جهان را تقدیم شما می‌کنیم. در ضمن، این اثر یکی از آخرین شاهکارهای این موزه از کلکسیونی است که ما در ماه ویژه‌مان نمایش می‌دهیم. لذت ببرید :) و هالووین مبارک!

پاریس، شنبه، ۱۳ جولای ۱۷۹۳، ساعت ۷:۱۵ شب، پس از مجادله‌ای مختصر با دوست‌دختر مقتول، سیمون اورارد، ماری - آن شارلوت دو کوردی دارمون به اتاق ژان-پال مارا در پلاک ۳۰ در خیابان کوردلیز رفت. کمی پیش، او چاقوی بزرگی را از مغازه‌ای نزدیک پله روایال خریده بود. او ماهرانه آن چاقو را در سینه‌ی این سیاستمدار و نویسنده فرو برد. مارا در آن لحظه برای کنترل دردی که به خاطر بیماری پوستی‌اش داشت، در وان حمام بود. شارلوت کوردی اشراف‌زاده‌ای بود که طرفدار سلطنت بود و در ذهن خود این ایده را داشت که بایستی جهان را از مارا نجات دهد. او بلافاصله پس از این قتل دستگیر شد، و پس از محاکمه‌ای به مرگ محکوم شد، و با گیوتین اعدام شد. از سپتامبر سال ۱۷۸۹ مارا «دوستدار مردم» را منتشر می‌کرد و بسیار میان مردم محبوب بود. سیاست این روزنامه تندرو و بی‌رحم بود. فرصت‌های موجود برای پروپاگاندای سیاسی از این ترور قابل توجه بودند، و کنوانسیون ملی فرانسه از ژاک-لویی داوید خواست تا مارا را بر بوم جاویدان کند. در آن زمان، داوید نه تنها یکی از برجسته‌ترین هنرمندان فرانسه بود، بلکه از دوستان نزدیک مارا نیز بود، یکی از اعضای مجلس انقلابیون و رئیس باشگاه ژاکوبن. به عنوان اعضای کنوانسیون، هر دو مرد برای اعدام لوئی شانزدهم رای مثبت داده بودند. از یک هنرمند نئوکلاسیکال انتظار اشیا و صحنه‌هایی می‌رود که به اروپای دوران قدیم و فضیلت مدنی جمهوری روم ارتباط دارند. هرچند، در این مورد خاص، چنین انتظاراتی نمی‌توانند از واقعیت دورتر باشند. داوید موضوعی معاصر را در فضایی معاصر قرار داده است. داوید گفت که: «فکر کردم که جالب می‌شود اگر او را همانطور که شناختمش نشان دهم، در حالی که برای خوشحالی و سلامتی مردم می‌نوشت». و با اینکه این قهرمان کلاسیک به روز شده، اما بی‌اهمیت جلوه داده نشده است. به این دلیل است که داوید شناخت و «قابل لمس» بودن موضوع را محدود کرده و مارا را به یک قهرمان تبدیل کرده است. هیچ اتاق نشیمنی، قاتل، دوست – چه زن چه مرد – در تصویر دیده نمی‌شود تا آن را در واقعیت روزمره قرار دهد. هیچ لباسی در تصویر وجود ندارد تا زمان این تصویر را مشخص کند: مارا برهنه است. تنها چند تکه از فعالیت‌های انقلابی (ابزار نوشتار)، ایثار و خیرخواهی مردم (نامه)، زجرکشی (وان حمام)، و مرگ قهرمانانه (چاقوی خونین) با یکدیگر ترکیب می‌شوند تا مارا را به عنوان قهرمان بخشنده‌ای که حاضر بود جان خود را برای باورهای انقلابی‌اش بدهد، نشان دهند.

متن: Frederik Leen © Royal Museums of Fine Arts of Belgium, Brussels

پ.ن: انقلاب فرانسه و کلدپلی چه ارتباطی با یکدیگر دارند؟ بر اینجا کلیک کنید تا پاسخ را بیابید. :)

پ.پ.ن: به پرینت‌های DailyArt ما سری بزنید. :)