این قلمزنی امروز به لطف موسسهی تاریخ یهود در ورشو تقدیم شما میشود که یکی از بزرگترین منبع آثار دیجیتالی یهودی میباشد. اگر به فرهنگ و تاریخ یهودیهای لهستان علاقه دارید حتما ازش دیدن کنید. یک مقالهی کوتاه توسط ادوارد کلاینلِرِر در یک روزنامه به تاریخ ۲۹ دسامبر ۱۹۲۸ آدم هِرزافت، نقاش منظره را به ما بیشتر معرفی میکند.
این هنرمندِ با استعداد در سیاهقلم شهرت خاصی داشت و همچنین عاشق شهر ونیز بود. او پس از سالها دوباره به ونیز بازگشت و روزهای خود را به گشت و گذار در این شهر گذراند تا خود را در حالوهوای آن غوطهور کند و بتواند این حس را در کارهای خود بازتاب دهد.
این جزییات توسط مقالهی اشاره شده به ما رسیده که نوسیندهی آن در کنار آدم هرزافت در این دوران بود. آدم هر موضوعی را با دقت بررسی میکرد و به جزئیات توجه خاصی داشت. قابل توجه اینست که این روش زمان بسیار زیادی میطلبید که آدم البته دریغ نمیکرد.
این سیاهقلم که در کلکسیون موسسه به جا مانده شهری را به تصویر میکشد که با ساختمانهایی جذاب میان زمین و دریای تریک جا گرفته. با اینکه گردشهای او در ونیز الهام بخش این کار بوده، اما این اثر از روی تخیل هنرمند کشیده شده و نشانهی کمرنگی از شهرها و بناهای واقعی دارد.
بنا به گفتهی کلاینلِرِر محبوبیت آدم به خاطر عشق بی انتها به موضوعهای سیاهقلم اوست. همچنین توانایی هنرمند در به تصویر کشیدن حالات و ادراک خود در قالب نماهای شهری مثال زدنی ست.