در دهههای پس از پایان جنگ داخلی آمریکا، وینسلو هُمر چندین تصویر از سیاهپوستان آمریکا را نقاشی کرد، همانند این تصویر. هُمر در این قالب کوچک و صمیمی، یک کودک سیاهپوست تنها را نشان میدهد که لباسهای نسبتا پاره و وصلهشدهای پوشیده و بر یک کندهی چوب در جنگلی سرسبز نشسته است. این پسر درحالی که دستهای خود را به حالتی که انگار بسته هستند قرار داده، یک گل آفتابگردان بزرگ و بینظیر را در دست راست خود نگه داشته است. یک پروانهی شهریار، نمادی از آزادی و دگردیسی، بر شانه چپ این پسر نشسته است. این تصویر، با اینکه قیممآبانه است، به اهمیت تحصیل برای شهروندان سیاهپوست و دشواری در به دست آوردن آن اشاره دارد.
در دورهی بازسازی ایالات متحده آمریکا، سواد ابتدایی برای شهروندان سیاهپوست حیاتی بود تا بتوانند حقوق خود را حفظ کنند، و مدارس اختصاصدادهشده به افراد آزاد شده در بسیاری از مناطق جنوب، حتی پیش از پایان جنگ، بنیان نهاده شدند. در نهم نوامبر سال ۱۸۶۷، نسخهای از هارپرز ویکلی شامل یک مقاله بود که میگفت «الفبا مخالف بردگی است. اگر مردمی به بردگی گرفته میشوند به آنها خواندن را یاد ندهید.»
ما نقاشی امروز و توضیحات را با تشکر از موزهی هنر جورجیا تقدیم شما میکنیم.
پ.ن: فراموش نکنید که سری به پرینتهایهنرروزانه ما بزنید، ساخته شده با کاغذها و رنگدانههایی دارای بهترین کیفیت؛ انگار که توسط خود هنرمند نقاشی شده باشند. آنها را اینجا بیابید.