امروز روز ترک مخاصمه ((Armistice Day است، پیمان آتشبس میان متفقین جنگ جهانی اول و آلمان که در کومپین، فرانسه، در ساعت ۵:۴۵ صبح امضا شد – پایانی غیر رسمیِ اولین جنگ جهانی. این جنگ، که در زمان معاصر به عنوان جنگ بزرگ و «جنگی برای پایان همهی جنگها» نیز شناخته میشود، به بسیج بیش از ۷۰ میلیون افراد ارتشی، شامل ۶۰ میلیون اروپایی، منتهی شد که به یکی از بزرگترین جنگهای تاریخ مبدل گشت. این جنگ همچنین یکی از کشندهترین جنگهای تاریخ، با تخمین مرگ ۸.۵ میلیون رزمنده و ۱۳ میلیون شهروند به اثر مستقیم از جنگ محسوب میشود.
هنرمند آلمانی کته کلویتس پسر خود را در جنگ از دست داد. در سال ۱۹۱۹ او کار کردن بر مجموعه چوبتراشی به عنوان جنگ (Krieg) را آغاز کرد، پاسخ او به تراژدیهایی که که در طول آنچه او «سالهای بیاندازه سخت» جنگ جهانی اول و عواقب آن مینامید، رخ داد. مجموعهی این هفت چوبتراشی بر اندوه آنهایی که باقی ماندند تمرکز دارد – مادران، بیوهها، و کودکان.
تنها یک تصویر، تصویر داوطلبان، رزمندگان را نشان میدهد. در آن، پسر کوچکتر کلویتس، پیتر، خود را کنار مرگ مییابد که گروه را در یک دستهروی شادمان به جنگ هدایت میکند. پیتر تنها دو ماه پس از پیوستن به ارتش در نبرد کشته شد. کلویتس قصد داشت که این آثار توسط افراد زیادی دیده شوند. با حذف کردن اشارات به زمان یا مکان خاصی، او اسنادی روشن و جهانی را از فداکاریهایی که در ازای به دست آوری تفکرات انتزاعی احترام و شکوه خواسته شدند، ساخت.
پ.ن: آیا دربارهی اینکه کلود مونه، با اینکه هنگامی که جنگ بزرگ تمام شد بسیار پیر بود، چگونه سربازان جنگ جهانی دوم را گرامی داشت، میدانستید؟ دربارهی آن در دورهی مجازی عظیم امپرسیونیست ما اینجا را بخوانید.