آندریا اُدُنی

این اثر یکی از خلاقانه‌ترین و پویاترین پرتره‌های رنسانس است. کلکسیونر ونیزی آندریا ادنی (۱۴۸۸-۱۵۴۵) در یک دست مجسمه دایانا از اِفِسوس که نمادی از طبیعت است، و با دست دیگر صلیبی را به سینه خود نگه داشته، که اشاره به اولویت مسیحیت بر طبیعت و خدایان بت پرست دوران باستان دارد. لوتو به تازگی پس از ۱۳ سال اقامت در برگامو به ونیز بازگشته بود و نگران تحت تاثیر قرار دادن مشتریان احتمالی در ونیز بود. این پرتره به درستی به عنوان یکی از بهترین و بلند پروازانه‌ترین پرتره‌های لوتو و چالشی عمدی به برتری تیسین در این زمینه توصیف شده است.

ادنی، فرزند مهاجری به ونیز از میلان، تاجری موفق در این شهر بود. وی با اینکه از دیگران ثروتمندتر بود، به جای تعلق داشتن به طبقه پاتریسی‌ها که موضوع بیشتر پرتره‌های ونیزی بودند، یکی از اعضای عادی cittadini بود. او کلکسیونی از آثار هنری و آنتیک‌هایی را از عموی خود به ارث برده، و آن را به طرز قابل توجهی توسعه داده بود. خانه او، که توسط نویسنده و منتقد پیترو آرِتینو به عنوان فخر فروشانه اشاره شده بود، توسط نقاش و معمار جورجو وازاری به عنوان "پناهگاهی برای مردان با استعداد" توصیف شده بود. بیشتر مجمسمه‌هایی که در نقاشی حال است به عنوان نسخه‌هایی، به احتمال قالب گچ، از اصل‌های مشهور شناخته شده‌اند. سه نماینده از هرکول وجود دارد: هرکول و آنتایوس، پیکر ایستاده با پوست شیر که در آن زمان به عنوان امپراتور کومودوس به عنوان هرکول شناخته شده، و هرکول مینگنس در سمت راست. دو نماینده از ونوس وجود دارد: نیم ‌تنه در پیش‌زمینه (احتمالا Venus Victrix) و یک ونوس در حال حمام کردن. در پیش‌زمینه همچنین قالبی از مجسمه نیم تنه هادریان وجود دارد.

پ.ن: در اینجا مهم‌ترین نقاشان و آثار رنسانس ونیزی را ببینید. ♥

پ.پ.ن: ادنی به هنر بسیار علاقه‌مند بود و افکار خود را درباره‌ی هنر می‌نوشت. اگر دوست دارید شما نیز این کار را انجام دهید، به ژورنال‌های هنری ما در فروشگاه DailyArt سر بزنید.