چهره‌نگاره‌ی زنی جوان

دومنیکو گیرلاندایو، نقّاش رنسانس ایتالیایی متولد فلورانس بود. او کارگاه هنری بزرگ و کارآمدی را اداره می‌کرد و میکل‌‌آنژ مشهور یکی از شاگردانش بود.

تصویرگری‌های گیرلاندایو از زنان مانند بوتیچلی، زیباسازی ایده‌آل را با موضوع تزئینی مرتبطی درمی‌آمیختند که حاکی از علاقه‌ی رو به شکوفایی آن دوره به چهره‌نگاری میان قشر متوسط و ارجح بودن  تصویرگرهای واقع‌گرایانه است. توجه دقیق این هنرمند به برهم‌کنش شکل و ظرافت رنگ‌ها، جست‌وجوی نظم ترکیب‌بندی به عنوان زیباشناختی ایده‌آل را آشکار می‌کند. این روش با جنبش انسان‌‌گرای کلی‌تر در هنر طی آن دوره هم‌‌راستا است. 

این اثر، نمونه‌ای از چهره‌نگاری کوآتروچنتو (چهارصد، سده پانزدهم میلادی ایتالیا) است که پیکر را در حالت سه چهارم مقابل پس‌زمینه‌ای پیش پا افتاده قرار داده است؛ رسمی متداول پیش از اضافه کردن منظره به عنوان پس‌زمینه. این چهره‌نگاره‌ تنها تا زیر شانه‌ها می‌رسد، از جزئیات ظریف برای [ارائه‌ی] تصویرگری‌ای  طبیعت‌گرایانه‌تر دوری می‌کند و هدف هنرمند از "ثبت واقعیت" را مجسم می‌کند.

اگر دوست دارید درباره‌ی گیرلاندایو و دیگر استادان رنسانس اطلاعات بیشتری کسب کنید، لطفا به دوره‌ی آموزشی رایگان ما، هنر رنسانس فلورانس، سر بزنید! 

پ.ن. پس از گذراندن این دوره، می‌توانید دانش خود را در آزمونک ما بسنجید. آیا می‌توانید آثار این نقّاشان رنسانس را حدس بزنید؟