اثر هنری امروز در سال ۱۸۷۳ م. در خانه‌ی اشرافی کلمزکات، محل اقامت دانته گابریل روزتی، یکی از استادان انجمن برادری پیشارافائلی خلق شده است که آن را با ویلیام موریس، همکار، هنرمند و طراح شریک بود. الکسا وایلدینگ، بازیگر بلندپرواز، مدل پیکر مرکزی اثر و مِی موریس، دختر ویلیام موریس، مدل چهره‌ی فرشته‌هاست. در این زمان، روزتی علاقه‌‌‌ای شدید و وسواسی به جین موریس، همسر ویلیام موریس و مادر مِی، در دل داشت. ویژگی اجزای صورت مِی به‌طور ظریفی با چهره‌ی وایلدینگ در تصویرگری شخصیت اصلی درآمیخته می‌شود که به طور خیره‌کننده و فریبنده‌ای چهره‌ی زنان موریس را نیز با هم ترکیب می‌کند.
این قطعه‌ی هنری از روزتی پر از عناصر چندحسی است؛ از جمله اشاره به صدا که شامل چنگ و پرنده‌ی آواز خوان می‌شود و اشاره به بو از طریق به تصویر کشیدن گل. در آثار بعدی روزتی، اغلب از آلات موسیقی به عنوان نمادهای جنسیتی استفاده می‌شوند. این اثر هنری پراحساس از ارائه‌ی روایتی مستقیم پرهیز می‌کند و به جای آن تصویرگری‌های نمادین، رنگ‌های زنده و جزئیات دقیق را برای احضار حال و هوای فریبنده به کار می‌گیرد. خود روزتی نیز به این نقاشی علاقه داشت و از آن به خاطر نمادها و جذابیت‌های فروان بصری‌اش، به عنوان "سبزترین تصویر در دنیا" تمجید می‌کرد.
پ.ن. اگر می‌خواهید داستان‌های بیشتری درباره‌ی هنر (از جمله جنبش هنری پیشارافائلی) بخوانید، به عضویت خبرنامه‌ی دیلی‌آرت دربیایید و این داستان‌ها را به طور مستقیم در صندوق پستی‌تان دریافت کنید!