Hashiguchi Goyō
این ادامه‌ی ویژه‌برنامه‌ی یک ماه با موزه‌ی هنری تولِدو می‌باشد، امیدواریم از این مطلب لذت ببرید! :)
با اینکه تصویر‌های دوره‌ی اِدو (۱۸۶۸-۱۶۱۵) از زنان زیبا، کارهای تفریحی و بازیگران کابوکی -که به نام یووکیو اِ (تصویر دنیای شناور) شناخته شده اند- از بهترین نمونه‌های چاپ با بلوک چوبی در ژاپن هستند، ولی به نظر می‌رسد که کارهای ابتدای قرن بیستم از مهارت بی‌نظیری برخوردار هستند. این کارها نمایان‌گر قابلیت بسیاری از هنرمندان در جذب تاثیرات غربی می‌باشد که در همان سان سنت‌‌های قدیمی چاپ ژاپنی را حفظ کرده‌اند. برای نمونه در این اثر هاشیگوچی گویو در برخورد با نمایی از خلوت یک زن در کنار میز آرایشش بیشتر تحت تاثیر رئالیسم و حجم فضایی غربی بوده تا رسوم رایج نقاشی یووکیو اِ در ژاپن.
گویو در ۳۵ سالگی و در حالی که هنرمندی شناخته‌شده بود، نخستین اثر خود را با ناشر پرآوازه واتانابه شُزابورو تولید کرد. پس از اینکه اثر چاپی از کیفیت دلخواه گویو برخوردار نبود، او خود تصمیم به چاپ و انتشار کارهایش گرفت و برای این منظور نگارنده و نقاش‌هایی را استخدام کرد. این کار به او این اجازه را داد که اختیار کاهای خود را در دست بگیرد و در پی مهارتی برود که والاتر از تمام تولیدات معاصر خود در ژاپن باشد. ولی او بسیار زود و در سن ۴۱ سالگی درگذشت و تنها توانست ۱۲ اثر را در طول سه سال تولید کند.
اینجا گویو معشوقه‌ی خود، ناکاتانی سورو، را به تصویر کشیده است. ناکاتانی پیشخدمتی در رستوران ایچو در اوساکا است که اینجا دوزانو روبروی آینه نشسته و فقط با یک لباس تابستانه به بیرون و تماشاگر نگاه می‌کند. این اثر در زمانی آفریده شده است که تغییرهای پرشتاب مربوط به زنان در جامعه‌ی ژاپن تهدیدی برای مفهوم های رایج ظاهر و نقش آن‌ها بوده است و این تابلو گویی گذشته و اکنون را پیوند می‌زند. این زن زیبایی هوش‌ربایی دارد که مطابق با رسوم یووکیو اِ می‌باشد و در همان سان حس حضور و خودداری او به نظر مدرن می‌آید.
پ. ن در اینجا می‌توانید از اثرهای چاپی چوبی ژاپنی با تصاویری از ماه در پاییز دیدن کنید. ❤️