Dood: mijn ironie overtreft alles!

Dit buitengewone beeld zette Stéphane Mallarmé, symbolistisch dichter en sinds 1883 een goede vriendin van Redon, aan tot het schrijven van een brief aan de kunstenaar:  'Ik ben stomverbaasd door jouw Dood... Ik geloof niet dat er ooit zo iets absoluuts door een kunstenaar gemaakt of door een dichter gedroomd is!' De verbazingwekkende en verontrustende aard van de afbeelding van Redon wordt versterkt door de ruimtelijke  complexiteit die is gebruikt om het te maken. De krul van de slangachtige staart lijkt bijna vlak tot waar het lichaam aan de rechterkant oprijst. De schedel wordt vervolgens aangelicht vanuit een andere onnatuurlijke hoek en tenslotte barsten het haar en de rozen zowel naar voren uit als ze blijven liggen op het platte vlak. Redon creëert een verontrustend gefragmenteerd beeld van een figuur, die tevoorschijnkomt uit een dichte inkt met de schedel van de Dood en het vrouwelijke lichaam van de Lust. In plaats van een kroon van rozen, toont Redon ze als deel van wat het golvende haar van de Lust moet zijn aan de bovenkant van de afbeelding. Deze afbeelding van de femme-fatale werd gezien als een waarschuwing tegen de gevaren van syfilis.