Edouard Manet
De Zelfmoord is een klein olieverfschilderij van Édouard Manet, voltooid tussen 1877 en 1881. Het schilderij is weinig bestudeerd binnen het oeuvre van Manet, alsof kunsthistorici moeite hebben gehad om een plaats voor het werk te vinden binnen de ontwikkeling van Manets kunst. De picturale inhoud van het schilderij is beperkt tot een man die zichzelf net lijkt te hebben neergeschoten - nog steeds met een pistool in de hand terwijl hij onderuitgezakt op een bed ligt - en een paar meubels. Manet heeft de attributen van eerdere afbeeldingen van zelfmoord verwijderd en heeft bijna geen verhalende inhoud of "moraliserende neiging" gegeven.
Het realisme van De Zelfmoord heeft speculaties aangewakkerd dat het een daadwerkelijke zelfmoord voorstelt. Er wordt gespeculeerd over de voormalige assistent van Manet die meer dan een decennium eerder zelfmoord pleegde in zijn studio. Nog een andere zelfmoord die zogenaamd verband hield met het schilderij, was die van een kunstenaar over wie Émile Zola in 1866 had geschreven. Recente critici hebben deze associaties gebagatelliseerd. Manet's benadering van deze afbeelding kan zijn voortdurende wens vertegenwoordigen om te breken met de academische traditie. In die tijd kon een afbeelding van zelfmoord alleen passen binnen het genre van de historieschilderkunst - waar dood en zelfmoord zouden worden geplaatst in een verhaal dat verband houdt met opoffering, idealisme of heldendom. Voorbeelden in het Franse idioom zijn onder meer De dood van Socrates (1787) van Jacques-Louis David, waarin Socrates' keuze wordt weergegeven om zichzelf te doden door hemlockspar in plaats van in ballingschap te gaan. Er ligt echter niet zo'n groots statement ten grondslag aan het schilderij van Manet. De kunstenaar heeft ons geen tijd, plaats of hoofdrolspeler gegeven. Het schilderij is duidelijk geconstrueerd in plaats van zorgvuldig gestileerd. Deze afwijking van de traditie zou destijds controversieel zijn geweest bij tijdgenoten.