Lunch op het gras

Ken je de uitspraak "Goede kunstenaars kopiëren, grote kunstenaars stelen"? Pablo Picasso zou dit hebben gezegd. Interessant is dat Steve Jobs, die zeer geïnspireerd was door dit citaat, het populair heeft gemaakt - hoewel sommigen nu betwisten of het wel Picasso was die het echt heeft gezegd. Hoe dan ook, het is een goede intro voor ons vandaag. "Stelen" en "kopiëren" zijn twee zeer controversiële termen in de kunstwereld. Ergens daar tussenin vind je het woord "inspiratie". In de laatste aflevering van onze nieuwe serie "Woensdagse beschouwing over kunst" schreef onze Portugese vriend Artur over het concept van imiteren, het "kopiëren" van de natuur. Hoe zit het met het regelrecht kopiëren van andere kunstwerken? Pablo Picasso was daarvoor beroemd - hij schilderde zijn eigen versies van de "klassiekers" zoals Manet, Renoir, Courbet. Vandaag presenteren we zijn versie van Manet's iconische Dejeuner sur l'herbe. Zoals je kunt zien nam Picasso de compositie van Manet als een soort springplank voor zijn eigen verbeelding, die hem naar nieuwe, nog onvermoede richtingen brengt. Je kunt dit schilderij vergelijken met het "origineel" van Manet - dit stond maanden geleden al in DailyArt (om het te vinden kan je de zoekfunctie gebruiken). Niemand heeft Picasso ooit beschuldigd van diefstal, maar waarom eigenlijk? Het onderwerp, de compositie, de personages, de kleuren waren "uitgevonden" door Manet. Picasso gebruikte ze, herschilderde ze op zijn manier en signeerde. Kun je dat "inspiratie" noemen? Of maakte hij het zichzelf gewoon gemakkelijk en herschilderde hij het schilderij? Is "stijl" genoeg om te zeggen dat een kunstwerk uniek is? Iets om over na te denken.