De Noordzee in Stormachtig Weer. Na Zonsondergang. Højen.

Dit is het laatste schilderij uit de geweldige collectie van het Skagens Museum dat we deze maand aan je laten zien. We hopen dat je net zo hebt genoten van de mooie kunstwerken als wij hebben gedaan :). Geniet van je zaterdag!

Het eerste dat je zal opvallen als je voor dit schilderij staat is de grootte. Het heeft precies die grootte waardoor je dezelfde sensatie ervaart wanneer je echt voor een rusteloze zee staat. Dit komt doordat het de toeschouwer het gevoel geeft dat je zo in het schilderij kunt stappen. De relatief lage horizon versterkt dat gevoel. Laurits Tuxen schilderde hier het moment dat de zon net onder is. Wanneer de hemel een schitterende gouden kleur heeft en de laatste zonnestralen weerkaatsen op de golven aan de voorgrond. De koele blauwe tinten contrasteren met de warme oranje en gele kleuren. In de achtergrond kan men net een glimp opvangen van een schip in de verte. Toentertijd stonden de wateren rondom Skagen bekend om grote aantallen schipbreuken en strandingen. Misschien is dat waarom Tuxen een scheepswrak links vooraan schilderde.

De kunstenaar is een van de minder bekende Skagense schilders en kreeg niet zoveel aandacht. Een voor de hand liggende verklaring hiervoor zou kunnen zijn, dat dat komt omdat hij niet in de Skagense kunstenaarskolonie woonde toen deze zijn hoogtijdagen kende aan het einde van de 19de eeuw. Een andere aannemelijke verklaring kan zijn dat hij zoveel meer was dan een typische Skagense schilder en moeilijk in een hokje te plaatsen was. Tegen het einde van de 19de eeuw werd Tuxen, net als P.S. Krøyer, beschouwd als een groot schilderstalent. Echter in tegenstelling tot Krøyer, met wie hij op vele gebieden kan worden vergeleken, koos hij er bijvoorbeeld voor om vanaf 1880 de koninklijke familie te schilderen. Het was de tijd van de Moderne Doorbraak in de Deens kunst en literatuur en de keuze die Tuxen hierin maakte, maakte hem niet populair bij zijn collega-kunstenaars en radicale kunstcritici. Tuxen ging terug naar Skagen in 1901. Tegen die tijd nam de invloed van de kunstenaarskolonie op de Deense kunst snel af. Vandaag de dag staat hij vooral bekend als schilder van de koninklijke familie en als medeoprichter van het Skagens Museum, dat is opgericht in 1908.