Cleopatra en de boer

In zijn meesterwerk vindt Eugène Delacroix inspiratie in The Tragedy of Antony and Cleopatra van William Shakespeare en hij gebruikt dit prototype om akte IV, scène II uit te beelden. De beweegredenen van de personages in Shakespeares toneelstuk lopen parallel met de beweegredenen van de twee figuren in Delacroix' Cleopatra en de boer. Niet alleen beïnvloedt het toneelstuk de artistieke stijl van Delacroix, maar het geeft ook vorm aan het schilderij zelf. Bij het zien van Delacroix' Cleopatra en de boer valt het oog onmiddellijk op het mooie, bleke gezicht van de koningin. Haar blanke huid geeft licht aan de kamer waarin zij zit en haar juwelen fonkelen schitterend. Luxueuze juwelen sieren haar rechterarm, haar hals en haar kroon, waardoor het contrast met haar bleke huid wordt versterkt en haar koninklijke status wordt aangegeven. Delacroix geeft haar onmiddellijk een bijna onsterfelijke persoonlijkheid met haar uitstraling en talrijke tekenen van rijkdom. Als we van dichterbij kijken wat de boer bij zich heeft zien we dat een slang die in de mand met vijgenbladeren en fruit genesteld zit,  haar kop opsteekt tussen de gespierde rechterarm van de man en zijn gevlekte pelsjas. De kronkelende vorm van de slang lijkt het enige bewegende voorwerp op het schilderij te zijn en het dier is met zijn groene en gele schubben het meest realistische element van het schilderij. Zodra je de slang opmerkt krijgt het schilderij een nieuwe betekenis. Het wordt duidelijk dat Cleopatra's gezicht naar de mand met vijgen is gekeerd en haar plechtige gelaatsuitdrukking heeft waarschijnlijk te maken met de aanwezigheid van de slang. De glimlach van de boer ziet er nu echter uitnodigend uit en je krijgt de indruk dat hij de mand met vijgen aan Cleopatra aanbiedt.