Portret van een Man valt op door zijn eenvoudige compositie en harmonische kleurgebruik - twee aspecten die staan voor de stilistische ontwikkeling die de kunstenaar tijdens de jaren 30 van de zeventiende eeuw doormaakt. De figuur lijkt te verrijzen uit de onderrand van het schilderij, met zijn sterk, fysieke aanwezigheid die voortkomt uit zijn gedraaide postuur. De handschoenen, die hij in zijn hand houdt in plaats van ze te dragen, moeten worden beschouwd als teken van vriendschap; in dit geval voor de toeschouwer. Het is duidelijk dat Hals erg snel, impulsief en vloeiend schilderde. Hierbij gebruikte hij meerdere verflagen om de kleding vorm te geven en hij speelde hij met de textuur van de verf in deze lagen. Hierdoor vormen de nogal dun geschilderde gelaatstrekken een schril contrast met de kleding. Hij gebruikte niet veel kleuraccenten. Hals slaagt erin om het vergankelijke permanent te laten lijken en het bewegelijke onbeweeglijk, waardoor er een equivalent van een filmisch stilstaand beeld ontstond. Het is geen wonder dat Hals in 19de-eeuws Frankrijk zo werd bewonderd door kunstenaars als Édouard Manet en Vincent van Gogh.
Portret van een Man
olieverf op doek • 116,7 x 90,2 cm
-
Frans Hals