Ongetiteld

Vandaag wil ik me het lijden en de ontberingen herinneren van de Chinese slaven in San Francisco, die eigenlijk prostituees waren. Na de taipingopstand (20 miljoen doden tussen 1850-1864) lijkt alles een verbetering. Meisjes arriveerden in hun vroege tienerjaren en werden gebonden en verkocht voor ongeveer $ 500. Hun prijzen stegen als ze erg mooi waren, als een jonge vrouw. Ze kregen vaak grote hoeveelheden opium aangeboden om hen rustig en afhankelijk te houden. Ze woonden in kleine hokjes op straat, kribben genaamd, die niets meer waren dan smerige bordelen. Toen een geïnteresseerde man stopte voor de wieg, liet de prostituee het bovenste deel van haar lichaam zien en vleide hem met verleidelijke kreten en bewegingen. "China meisje leuk! Kom je naar binnen, alsjeblieft?" Ze wisselde haar geschreeuw af met een meer directe advertentie van haar waren, een volledige lijst van prijzen en diensten. Tot in de late uurtjes was de klagende stem van het Chinese wiegmeisje te horen huilen in een schril, eentonig zingend lied: lookee, flo bittee feelee, six bittee doee! ”Omdat van hen werd verwacht dat ze seks zouden hebben met tien tot twintig mannen op een dag, zou hun toekomst somber en kort zijn. Veel van de prostituees kregen syfilis, wat littekens op lichaam en geest veroorzaakte. gevolgd door een pijnlijke dood. Voordat dat gebeurde, stopten sommige eigenaren ze weg in een afgesloten huis, met veel opium, waarvan werd verwacht dat het zouden gebruiken om zelfmoord te plegen. Of, als ze dat zelf niet konden, werden ze vermoord. op het moment dat ze tot slaaf werden gemaakt, was de levensverwachting ongeveer vijf jaar - slaven, goederen die gekocht en verkocht konden worden. Niet veel mensen zorgden voor hen, maar in San Francisco leidden vrouwen zoals Donaldina Cameron de kruistocht tegen prostitutie terwijl er maar weinigen durfden te volgen.

Er zijn niet veel foto's van de kerststallen, maar Theodore Marceau (1859-1922) heeft in ieder geval deze gemaakt. Hij was de eigenaar van een van de eerste nationale ketens van studio's in de VS. Hij werd erg rijk door studioportretten te maken. De datum van deze foto is onbekend, waarschijnlijk eind jaren 1880, toen Theodore stopte als studiofotograaf. Ik heb maar een paar andere buitenfoto's gevonden, dus dit lijkt niet alleen zeldzaam maar ook zeldzaam voor hem. Het woord 'bagnio' op de foto betekent 'badhuis', het werd in San Francisco vaak gebruikt voor 'bordeel'.

- Erik Appeldoorn